Uluçun içine sindiremediği tören

Sabah yazarı Hıncal Uluç Orgeneral Hilmi Özkök'ün veda törenini içine sindiremedi.

Askere yakışan bir tören bekleyen Sabah yazarı Hıncal Uluç, iki protokol konuşması ve sivil şakşağını beğenmediğini yazısında belirtti.

Yazı: Hıncal Uluç
Kaynak:

-Unutamadığım filmlerden değildi.. Ama unutamadığım bir sahnesi vardı, The Long Grey Line'nın.. West Point Askeri Akademisi'nde bir ömür geçirmiş ve Amerika'nın en büyük komutanlarını, başta Eisenhower yetiştirmiş bir astsubayın gerçek yaşam hikâyesini John Ford çekmişti, başrolde Tyrone Power'ı oynatarak.. Final sahnesinde gözyaşlarımı tutamadığımı hatırlarım..
Emekli olur astsubay ve ona bir veda töreni hazırlarlar..
Başta zamanın Genelkurmay Başkanı Eisenhower, yetiştirdiği tüm komutanların katıldığı bir geçit töreni.. Tüm West Point önünden geçer, gözü yaşlı askerin..
Askerin vedası deyince hep bu sahne gelir gözlerimin önüne..
Asker, asker gibi veda eder..
Hilmi Özkök Paşanın veda törenini televizyondan izledim. Toplasan 100 kişi etmez, onun da üçte ikisi sivil bir salonda veda etti, Türk Silahlı Kuvvetlerinin Komutanı..
Sivil bir protokol toplantısı ile gitti..
İçime sinmedi.. Komutanın ailesine teşekkür ettiği sahne dışında duygulanmadım da..
Böyle olmamalı.. Askerler, asker gibi gitmeli..
Hipodromda yapılmalı tören..
Kara, Deniz, Hava Kuvvetleri bandoları, tören kıtaları sahada, karargâhları tribünde olmalı..
Ordu, veda eden komutanlarının önünde bir şeref turu, bir resmi geçit yapmalı.. Tribünlerin üzerinden uçaklar uçmalı.. Gökte jet izleri kalmalı..
Komutanın bir ömür boyu en küçük kademesinden başlayarak komuta ettiği silah arkadaşları son kez önünden geçmeliler, onu selamlayarak..
Şeref Kıtasının en başında yeni Genelkurmay Başkanı yürümeli, yanında Kuvvet Komutanları ile.. Şeref Tribünü önünden geçerken, veda eden komutanlarını son kez selamlamalılar.
Şeref Tribününde, yaşayan eski Genelkurmay Başkanlarının hepsi oturmalılar, en önde.. Unutulmadıklarını göstermek için..
Nutuk, falan, ne konuşulacaksa orada.. Ama o konuşmalar önemli değil.. O konuşmalar yarın akılda kalmaz bile..
Akılda kalacak şey, ömür boyu duygu ile hatırlanacak dakikalar, o son geçit törenidir..
Harp Okulu'nun, hatta Kuleli Lisesi'nin kapısından girdiği andan itibaren, bir ömür, o geçit törenindeki askerler gibi gözünün önünden geçmiştir, çünkü komutanın.. O geçitte bir ömür yeniden yaşanmıştır çünkü..
Komutan böyle görkemli, ama böyle duygusal, böyle unutulmaz veda etmelidir.
Kapalı kapılar ardında iki protokoler nutuk.. İki ne derece samimi olduğu bilinmeyen sivil şakşağı.. Bitti!..
Ben asker çocuğuyum..
Bir asker ömrü böyle bitmez..
Bitmemeli!..
Asker askerce gitmeli!..