Manisalı çiftçinin feryadını duyun!

Tarımdaki krizin vurduğu Gediz Ovası'nda çiftçilerin feryadı yükseliyor. Kayıtlı çiftçi sayısı: 17 bin, icra dosyası sayısı ise…

Tarımdaki krizin sonucu çiftçinin borç batağına girmesi oldu. İşte örnek. Manisa Saruhanlı'da kayıtlı 17 bin çiftçi var. İcra Dosyası sayısı da 16 bin.

Manisa Saruhanlı’da toplam 460 bin dönüm arazi ekiliyor. Bu arazinin yaklaşık 350 bin dönümü ipotek altında. 17 bin kayıtlı çiftçi, 2009 yılı içinde ektikleri üründen toplam 221 milyon TL gelir elde etti

Peki bu çiftçilerin borcu ne kadar? 17 bin çiftçinin neredeyse tamamının icra dosyası bulunuyor. Saruhanlı’da 4 icra dairesinde dosya sayısı 16 bin. Çiftçilerin toplam borcu ise 350 milyon TL’yi buluyor

Sadece Saruhanlı’da yaklaşık 16 bin icra dosyası işlem sırası beklerken, çiftçilerin borcu 350 milyon TL’yi geçti. Bir başka ifadeyle her çiftçinin en az 20 bin TL borcu bulunuyor.

KREDİ KREDİYLE ÖDENİYOR

Saruhanlı Ticaret Odası Başkanı Aydoğan Okur, yaşanan ekonomik sıkıntılar yüzünden çiftçinin günlük yaşadığını söylüyor:
“Çiftçi bankaya kredisini ödeyecek durumda değil. Yetiştirdiği ürünü pazarda satabilirse onu harcıyor. Eline 10 TL geçerse onu harcıyor. Bir başka ifadeyle suyu pamukla içiyor. Bir banka kredisini başka bir kredi çekerek ödemeye çalışıyor. Neredeyse ipoteksiz tarla bulunmuyor. Ama insanlar gururları yüzünden borçlarını da açıklamak istemiyor. Ancak ipotek işlemleri sırasında bizden belge alınıyor. Şu anda ipotekli tarla 350 bin dönümü geçmiş durumda. Neredeyse yüzde 75’i ipotekli.

HEPİMİZ ZÜĞÜRT AĞA OLDUK

65 yaşındaki Süleyman Kara: “Önceden bankalar bizimle çalışmak isterdi. Pamuk, tütün zenginiydik ya. Şimdi bankadaki bilgisayara adımızı yazdıklarında kırmızı alarm çalmaya başlıyor. Bankalar köye geliyor ama ’kız’ arıyorlar. Onlara kredi vermek istiyorlar.”

“Kız mı?” diye şaşırıyoruz. Ama Sabri Tutan şaşkınlığımızı anlıyor ve gülerek konuya giriyor: “Onlar kız arıyor ama bu köydekilerin hepsi 7 kocalı Hürmüz’ü geçti. Eskinin ağaları şimdinin züğürtleri oldu. Her yıl buraya 3 bin işçi gelirdi. Şimdi kimse gelmiyor. Niye? Ekmek yok.”