Suudi Arabistan krallarının kabusu sarayda bir gece ansızın

Suudi Arabistan'da veliaht prens ABD onaylı büyük bir tasfiye hareketi başlattı. Peki Suud krallarını bu denli ABD'ye bağlayan şey ne? İşte yanıtı.

Suudi Arabistan krallarının uzun bir süredir ABD-İsrail çizgisinde politikalar izlemesinin nedeni, Suudi Arabistan'ın Batı'ya baş kaldıran kralı Faysal bin Abdülaziz'in, 1975 yılında sarayında tabanca ile vurularak öldürülmesi gösteriliyor.

"SARAYDA ÖLDÜRÜLEN KRAL" KABUSU
Suudi Arabistan'ın ABD ile olan ilişkileri veliaht prens Muhammed bin Selman'ın tasfiye harekatı başlatmasıyla yeniden gündemde. Suudi krallarının kayıtsız-şartsız ABD'ye olan bağlılığı,1970'lerde arkasında ABD'nin olduğu iddia edilen Faysal suikastına kadar uzandığı söyleniyor. Yakın Doğu Araştırmaları Asistanı Şinasi Batur'un, Mısır'ın darbeci lideri Sisi'ye destek çıkan Arabistan ile ilgili 2 yıl önceki makalesindeki ayrıntılar bugünlere ışık tutuyor. İşte o yazı:
 
PETROL KRİZİNİN BAŞ AKTÖRÜYDÜ
Peki 1975’te ne oldu? Suudi Arabistan kralı  Faysal bin Abdülaziz, kendi yeğeni tarafından öldürüldü. Kral Faysal bin Abdülaziz kimdir? 1964 yılında Suudi Arabistan tahtına geçen Kral Faysal bin Abdülaziz İslam Birliği düşüncesine sahipti. Suudi Arabistan’ın ve İslam Dünyası’nın  liderliğini yapmak istiyordu. Bu çerçevede  yaptığı Türkiye ziyareti de, bunun bir göstergesidir. “Panislamizm’’ düşüncesini yaymak amacıyla Irak, Suriye ve Mısır  ülkeleriyle diplomatik ilişkiler kurmaya çalıştı. İslam ülkeleri liderleri ile yaptığı görüşmelerin sonucunda İslam Konferansı Örgütü’nün kurulmasını sağladı.
 
Kral bin Abdulaziz  bu dönemde batı karşıtı bir politika izliyordu. Bu onu 1973’te çıkan Petrol Krizi’nin baş aktörü haline getirdi. Batılı ülkelerin özellikle Amerika’nın Filistin meselesinde İsrail’i desteklemeleri de Batı karşıtı bir tutum geliştirmesinde önemli bir faktördü.
 
ÜNLÜ KUDÜS KONUŞMASI
Petrol Krizi’nin başlangıcına değinecek olursak, 1967’de yaşanan 6 gün savaşından sonra 1969 yılının Ağustos ayında Mescid-i Aksa’nın bir Yahudi tarafından yıkılması, Kral Faysal bin Abdulaziz’i çok üzdü. Bu olaydan sonra yaptığı  Ünlü Kudüs konuşmasında cihad çağrısında bulunarak şunları söylemişti: “Kardeşlerim! Neden bekliyoruz? Dünyanın vicdana gelmesini mi bekliyoruz? Nerededir ki dünyanın vicdanı? Mukaddes Kudüs’ü Şerif sizi çağırıyor. Kendisini kurtarmanızı bekliyor. Neden korkuyoruz? Ölümden mi korkuyoruz? Allah yolunda cihad ederek ölmekten şerefli ve daha faziletli ölüm var mı? Ey kardeşlerim, bizim istediğimiz İslam Milliyeti ve İslami uyanıştır. Milliyetçilik, ırkçılık veya bloklaşma değildir arzumuz. Çağrımız İslami çağrıdır. Allah yolunda cihad etmeyedir çağrımız. Dinimiz, inancımız, mukaddesatımız ve harimi İslâm içindir çağrımız. Ne zaman ki hatırlasam Haremi Şerifimiz (Kudüs) ve mukaddesatımız işgal ve tecavüz altındadır ve aşağılanmaktadır ve orada günahla Allah’a isyan ve ahlaki çöküntüler sergilenmektedir; işte o zaman Allah’a halisane yalvarıyorum, eğer bana cihad etmek ve mukaddes topraklarımızı kurtarmak nasip olmayacaksa, beni bu dünyada bir an bile yaşatma.”
 
Yaptığı bu çağrı dört yıl sonra cevap buldu ve 6 Ekim 1973’te Mısır ve Suriye kuvvetleri, İsrail’e saldırdılar (Yom Kippur). Tahmin edilebileceği gibi, ABD ve Batılı devletler İsrail’i destekledi. Bunun üzerine Arap ülkeleri de ellerinde olan petrol kozunu kullanma kararı aldı. Başta Suudi Arabistan ve onun lideri Kral Faysal’ın önderliğindeki Arap ülkeleri, Batı ülkelerine petrol ambargosu başlattılar[5] ve kısa bir süre içinde büyük bir enerji krizi ortaya çıktı.

 
KISSİNGER ANLATIYOR
Dönemin Amerikan Dışişleri Bakanı Henry Kissinger, petrol krizini çözmek için Suudi Arabistan’a bir ziyaret gerçekleştirdi. Amacı, Kral Faysal bin Abdulaziz’i ikna etmekti ama başarılı olamadı. Henry Kissinger, kendi hatıratında Suudi Arabistan’a yaptığı ziyareti şu cümlelerle anlatmıştı: “Kral Faysal oldukça sinirli görünüyordu, aramızda bir diyalog başlayabilmesi ümidiyle esprili bir dille ona, uçağımın yakıtı bitti, uçağın deposunu doldurmak için emir verirseniz uluslararası fiyatından ücretini vermeye hazır olduğumuzu söyledim. Kral gülümsemedi ve kafasını yukarıya kaldırarak sert bir şekilde bana şunları söyledi: ‘Ben yaşlı bir adamım, ölmeden önceki tek dileğim Mescid-i Aksâ’da iki rekat namaz kılmaktır! Sen bu konuda bana yardımcı olabilir misin?“‘
 
TARİHE GEÇECEK CEVAP
Aslında ikili arasında şöyle bir diyalog daha geçmişti ve Kral Faysal, hafızalardan  silinmiyecek olan o meşhur sözü orada ifade etmişti. Faysal, “İsrail’e destek olmaktan vazgeçerseniz, ambargo biter” dediğinde, Kissinger petrol kuyularını bombalama tehtidinde bulundu. Kral Faysal ise, bunun üzerine Kissinger’e tarihe geçecek şu cevabı verdi: “Tabii ki petrol kuyularımızı bombalayabilirsiniz. Fakat unutmayınız ki, biz ve atalarımız hurma ve deve sütüyle yaşıyorduk, yine öyle yaşayabiliriz; ancak artık siz petrolsüz yaşayamazsınız.”

 
Ünlü Fransız yazar ve Ortadoğu uzmanı olan ThierryMeyssan’agore, Suud Kralı’nın yaptığı tam bir intihardı ve buna “Suudi İntiharı” diyordu.
 
Tarihler 25 Mart 1975’i gösterdiğinde, Kral Faysal bin Abdulaziz sarayında yaptığı bir halk görüşmesinde suikaste uğrayarak hayatını kaybetti. Kral Faysal’ın nasıl öldüğü ya da öldürüldüğü ile ilgili kesin bir açıklama hala yapılabilmiş değil; fakat kesin olan şu ki, bütün oklar Amerika’yı gösteriyor. 
 
KRALI ÖLDÜREN YEĞENİ ABD'DEN YENİ GELMİŞTİ
Suikasti gerçekleştiren kişi kralın yeğeni Faysal bin Musad’tı. Faysal bin Musad, Amerika’dan yeni gelmişti. İlk başlarda hükümet tarafından Musad’ın akli dengesinin yerinde olmadığı söylense de, daha sonra yapılan muayenelerde aksi tespit edildi ve 18 Haziran’da Riyad Meydanı’nda asıldı.
 
SONRAKİ KRALLARDA FAYSAL SUİKASTI KORKUSU
Sonuç olarak şunları söyleyebiliriz ki; Kral Faysal bin Abdulaziz’den  sonra Suudi Arabistan’da başa geçen krallar Amerikan eğilimli politikalar izlemeye başladılar. Bugün Kral Faysal suikastinin korkusu ile yaşayan Körfez Emirlikleri ve Krallıkları’nın, uluslararası ilişkilerde izledikleri yol, ABD-İsrail çizgisi dışına çıkmamaktadır. “Sarayında öldürülen kral” kâbusu onları gece gündüz takip ettiği için, iktidarlarına alternatif olacağını ve kendilerini tahtlarından edeceğini düşündükleri Müslüman Kardeşler’e karşı da büyük bir nefret beslemektedirler.