Jason Strother ve Rob Hugh-Jones
Güney Kore, gençlerini Kuzey Kore ve iki Kore'nin birleşmesinin önemi hakkında bilgilendirmek amacıyla internette televizyon kanalı kurdu.
Pek çok Güney Koreli'nin, özellikle de 1950-53 Kore Savaşı'ndan uzun süre sonra doğanların en son düşündüğü şeylerden biri birleşme.
Güney'in Birleşme Bakanlığı'ndan Lee Sung Şin "Lise ve üniversitedeki gençlerin ilgisini Kuzey Kore'ye çekmek kolay değil." diyor.
"Hayat zor, rekabet yüksek. Gençler okulla ya da iş aramakla meşgul. Birleşmeyi düşünmeye zamanları yok."
Ancak hükümet onların bu konuda düşünmesini istiyor.
Medyanın "birleşme kanalı" adını taktığı yeni çevrimiçi kanalda haberler ve basın toplantılarının yanı sıra, gençlere hitap edecek eğlence programları da yer alıyor.
Örneğin Kuzey ve Güney Kore'yi ayıran silahtan arındırılmış bölgede yaşayan güneyli bir aileyi anlatan bir dizi var. Bu aile Kuzey Koreli bir sığınmacıyı evlerine alıyor.
Bir başka program türü ise birleşme konulu yarışma programları.
Seul'deki Gukmin Üniveristesi'nden Andrey Lankov hükümetin girişimini destekliyor.
"Kuzey Kore giderek uzak, alakasız bir ülke olarak görülmeye başlandı," diyor Lankov, "Genç kuşaktan hemen hemen hiç kimse birleşmeyle ilgilenmiyor."
Almanya ders oldu
Sovyetler Birliği'nde komünizm çökmeden önce Güney Koreliler birleşmeye çok hevesliydi.
Ancak iki Almanya'nın birleşmesinin zorluklarını ve Batı Almanya'nın nasıl bir fatura yüklendiğini gördükten sonra daha temkinli oldular.
Lankov "Birleşme olacak ama iki ülke arasındaki görüşmelerle değil, Kuzey Kore'deki devrimin sonucu olarak gerçekleşecek." diyor.
Seul'deki Kadın Üniversitesi'nden 21 yaşındaki Lindsey, birleşmenin ekonomik etkisinin kendisi için önemli olduğunu belirtiyor.
"Kuzey Kore'de herkes, hemen herkes yoksul" diyor ve Güney Kore'nin kendi insanlarına bakması gerektiğinin altını çiziyor.
Andrey Lankov'a göre böyle düşünmekte de haklı çünkü sivil toplum örgütlerinin tahminlerine göre birleşmenin maliyeti 100 milyar dolar civarında.
Birkaç öğrenci, hükümetin iki ekonominin entegrasyonuna harcanmak üzere bir birleşme vergisi koyma önerisinden bahsediyor.
24 yaşındaki Hwa Seung-hyun "Hükümetin birleşme kanalı bu paranın nasıl kullanılacağını açıklasın." diyor.
O, kanalı izleyeceğinden pek emin değil. Ama sınıf arkadaşı 21 yaşındaki Mirae bir göz atacağını söylüyor.
"İlgileniyorum çünkü tarih okuyorum ve Kore'de birleşmenin çok önemli olduğuna inanıyorum. Kuşağımızın görevi bu." diyor.
Mirae arkadaşlarını da kanalı izlemeye ikna etmeye çalışacağını söylüyor.
Çin faktörü
Daha yaşlı Güney Koreliler için tablo biraz farklı.
İngiltere'deki Nottingham Üniversitesi'nde Çin Politikası Enstitüsü'nün başkanı olan Profesör Steve Tsang, bu kuşağın çoğunun Korelilerin tek bir halk olduğuna, bölünmenin hem gayrıtabii hem de geçici olduğuna inandığını söylüyor.
Bu konuya dikkati çekme ve tartışma ortamı yaratma çabasının altında başka amaçların da yattığına inanıyor.
Profesör Tsang "Çin son dönemde bölgede ağırlığını iyice koymaya başladı. Bazı Güney Koreliler, Çinlilerin Kuzey Kore'nin çökmesi olasılığını düşünerek hazırlık yaptığını düşünüyor." diyor.
Tsang özellikle Çin'in son zamanlarda dile getirdiği "yeni tarihi bakış"tan ve Kuzey'in topraklarının çoğunun Koreli olmaktan çok Çin'e ait olduğu savından bahsettiğini söylüyor.
Kuzey Kore ise öfkeli oklarını Seul'e yöneltmiş durumda.
Pyongyang'ın resmi medyası yeni çevrimiçi kanalı "psikolojik savaş" yürütmekle suçladı ve yayına başlamasını "saldırganca bir adım" diye niteledi.
