Çanakkalede gurur hikayeleri

Asil askerlerin yiğitçe savaştığı bu meydan nice anılar sakladı. Bu siperler bir dile gelse neler anlatırdı kimbilir.

Bir destan yazıldı bu topraklarda. Bir asır bile olmadı. 4 gün sonra 18 Mart Çanakkale zaferinin 92. yıldönümü kutlanacak. Her karış santim toprağında bir kahramanın izi kaldı. Bedrin aslanları ile kıyaslandı bu isimsiz Mehmetçikler. Bu siperler bir dile gelse neler anlatırdı kim bilir. Düşmanın bile saygıyla eğildiği onurla anlattıkları nice hikayelerden birisini daha aktaracağız sizlere.

Çanakkale savaşlarına katılan Üsteğmen Lord Casey’in hatırasıdır. Daha sonra Avustralya Genel Valisi olduktan sonra Çanakkale’yi ziyaretinden anlatmıştır. İşte o hatıra:

Conkbayırı’nda korkunç bir siper savaşları oluyordu. Siperler arasındaki mesafe 10 metreye kadar indi. Süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. Askerler siperlerine çekildi. İki siper arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere olan İngiliz yüzbaşı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor, çırpınıyor, ‘kurtarın’ diye yalvarıyordu.

Ancak siperlerden hiç kimse çıkıp yardım edemiyor. Çünkü en küçük bir kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu. Bu sırada akıl almaz bir olay oldu. Türk siperlerinden beyaz bir iç çamaşırı sallandı. Arkasından aslan yapılı bir Türk askeri silahsız olarak siperden çıktı.

Hepimiz donup kaldık. Hiçbirimiz nefes alamıyor ona bakıyorduk. Asker yavaş adımlarla yürüyor, siperdekiler kendisine nişan almış bekliyordu. Asker, yaralı İngiliz subayını yumuşacık bir hareketle kucakladı.

Kolunu omzuna attı ve bizim siperlere doğru yürümeye başladı. Yaralıyı usulce yere bırakıp geldiği gibi kendi siperlerine döndü. Teşekkür bile edemedik. Günlerce bu esareti, güzelliği ve insan sevgisini konuştuk.

Yitik Hazine Yayınları'nın yayınladığı “Bir Milletin İmtihanı Çanakkale” adlı kitap-dergiden alınmıştır.