BIST 10.219
DOLAR 32,21
EURO 34,86
ALTIN 2.444,47
HABER /  GÜNCEL

Oğlunu teröre veren annenin ağlatan hikayesi

70 yaşındaki Şefika Anne'nin yirmi yıl önce teröre kurban ettiği oğlunun hikayesi dinleyenlerin yüreklerini yakıyor

Abone ol

İNTERNETHABER.COM Türkiye’nin toplumsal olarak en büyük sorunlarından biri terör. Yaklaşık 30 yıldır süre gelen ve çözüm adına atılan adımlar olsa da acıların tazeliğini koruduğu zamanlardayız.

Türkiye; batinin doğuyu, doğunun batiyi anlamadığı, insanların aynı topraklarda birbirlerine yabancı yaşadıkları bir ülke. Toplumsal olarak yıpranılan bu süreçte belki de en çok anneler acı çekmiştir.

İşte o acı hikayelerden biri;

SEVDİĞİ KIZIN PEŞİNDEN DAĞA ÇIKIYOR

Şefika anne 70 yaşında. Oğlunu yirmi yıl önce Yozgat'ta kaybediyor. İnşaat mühendisliği son sınıfı bırakıp sevdiği kızın pesinden dağa çıkan Celal Aydınoğlu on yıl farklı bölgelerde görev yapıyor. Şefika anne, oğlu gittikten sonra sesini bir daha duyamadığını, onu her gece rüyalarında gördüğünü, oğlu bir gün gelecek ve ona yaptırdığı evde birlikte oturacakları ümidiyle yaşadığını söylüyor.

OĞLUNUN ODASINA KAPANDI

Sonra ölüm haberi geliyor Celalinin, anne o günden sonra hiç eskisi gibi olamıyor. Kızı ile birlikte akli dengesini yitiren anne, Celal için hazırladığı odaya kapanıyor. Eşi Celal’in ölümünden 6 yıl sonra Şefika ninenin üzerine tekrardan evleniyor. Artık Şefika nine için o odadan çıkmak daha da zorlaşıyor. Bir buçuk yıl önce esini kanserden kaybeden anne, kumasıyla ayni evde farklı odalarda yasamaya devam ediyor.

BİR EVLADIMI KAYBETTİM DİĞERİNİ KAYBEDEMEM

70 yaşında olmasına rağmen her gün kızını isten almaya giden anne; 26 yıldır kızım çalışıyor, eşimin ölümünden sonra kızımın getirdiği parayla geçiniyoruz. Bir evladımı kaybettim, diğerini kaybetmeye dayanamam o yüzden kar kış dinlemeden her gün kızımı işten almaya gidiyorum diyor.

KEŞKE BİZ HİÇ OLMASAYDIK

Oğlu inşaat mühendisi olacaktı. Belki de bu zamana kadar çekmiş oldukları sıkıntılardan bir nebze olsun kurtulacaklardı. Hayatta ki bütün umudu Celal’i olan anneye onu bırakıp gittiği için kızgın olup olmadığını soruyorum. Hayır kimseye kızgın değilim diyor. Ne eşine üzerine kuma getirdiği için kızgın nede oğluna onu bırakıp gittiği için. Her şeye "Kader yapacak bir şey yok" diye cevap veriyor. Ve acılı anne ekliyor "KESKE BİZ HİÇ OLMASAYDIK" bu savaş ta olmazdı diyor.

KİMSENİN YÜREĞİ YANMASIN

Başka anaların ağlamaması, bir an önce barışın sağlanması için dua ettiğini söyleyen Şefika nine "Hepsi bizim evlatlarımız. Artık askerler de, dağdakiler de ölmesin bütün evlatlar analarının yanında olsun, artık kimsenin yüreği yanmasın” diyor.