Bir yıldır sıcak su yüzü görmedi

Yalova’nın Termal ilçesinde, tek başına yaşayan yaşlı adam, bir yıldır sıcak su yüzü görmedi. Adeta iki büklüm olan kimsesiz adam, komşuları...

Yalova’nın Termal ilçesinde, tek başına yaşayan yaşlı adam, bir yıldır sıcak su yüzü görmedi. Adeta iki büklüm olan kimsesiz adam, komşularının verdiği yemeklerle hayatta kalmaya çalışıyor.
Hayatı boyunca hiç evlenmeyen 70 yaşındaki İsmail Ayvaz, yıllarca çobanlık yaparak geçimini sağladı. Yaşadığı ortopedik rahatsızlık sebebiyle elden ayaktan düşen yaşlı adam, çalışamaz hale gelince, çareyi Yenimahalle’de kullanılmayan yıkık dökük bir eve sığınmakta buldu. Yaşayan hiç bir yakını olmayan Ayvaz, komşuları tarafından getirilen yemeklerle karnını doyuruyor. Çoğu defa günlerce sadece kuru ekmek yiyen yaşlı adam, hayırseverlerin verdiği elektrikli şofben de bozulunca 1 yıldır sıcak su yüzü görmedi. Soğuk su ile yıkanmak zorunda kalan yaşlı adam, en çok da kış günlerinde zorlandığını söylüyor. Yalnızlığın çok zor olduğunu belirten İsmail Ayvaz, "Ölsem kimsenin haberi olmaz. Eğer çalışabilecek durumda olsam kimseye yük olmam. Ama çalışamıyorum. İstesem de zaten bu halde bana kimse iş vermez. Umarım devletimiz bana yardım elini uzatır" dedi.
Hasta olduğunu dile getiren yaşlı adam, "Hastaneye gittiğimde tedavilerimi yapıyorlar. Ama çoğu kez hastaneye gidemiyorum. Bazı geceler ağrıdan uyuyamıyorum" diye dert yandı.
Adeta bir harabeyi andıran evin bir kısmını mutfak yapan yaşlı adam, yine komşularından gelen bir ocak ve mutfak eşyalarını kullanarak kendisine yemek yapmaya çalışıyor. Ama çoğu kez tüp olmadığı, tüp olduğunda da erzak bulunmadığı için yemek yapamadığını anlatan Ayvaz, "Sağ olsunlar, komşularım yemek getiriyor. Onu yiyorum. Bazen de yumurta getiriyorlar. Pişirmek istediğimde bazen tüp olmuyor. Zaten tüpü de komşularım dolduruyor. Tüp olunca da erzak olmuyor. Yani çoğu kez mutfağımı kullanamıyorum" diye konuştu.
Çaresiz yaşlı adamın tek hayali huzurevine yerleştirilmek. En çok sohbet edebilecek bir insana ihtiyaç duyduğunu söyleyen Ayvaz, "Açlık, yokluk, hastalık bir kenara, en kötüsü yalnızlık. Çoğu gecelerde kendi kendime konuşuyorum. Eğer imkan olur da huzurevine yerleştirilirsem en çok yanımda konuşabileceğim birilerinin olmasına sevineceğim" dedi.
(İHA)