Eğitim sistemi sınav ve not odaklı olunca, yarıyıl tatili de
haliyle karne merkezli oluyor.
Ve tatil için geriye 2 seçenek kalıyor.
Karnesi kötü olan çocuklar için 15 gün 'ders çalıştırma
ve eksikleri giderme' için bir 'fırsatmış
algısına'; karnesi iyi olan çocuklar için ise aralıksız
süren bir ödüllendirme ve vakit doldurma aktivitesine
dönüşüyor.
Aslında 'tatil' bu ikisi de değil!
Tatil adı üstünde tatildir.
Rutin zamanda yaptıklarınızdan uzaklaşmak içindir tatil. 1 yıl
boyunca çalışan bir yetişkinin 15 günlük yıllık izninde işiyle
ilgili ne var ne yok hepsinden uzaklaşması nasılsa çocuk için de
tatil aynen budur!
İş yerinde işler yolunda gitmediğinde yıllık izninizde oturup
çalışıyor musunuz?
Tabi ki hayır!
Peki neden çocuğunuz tatilde çalışsın?
Tersi durumdaki çocuklar için de aktivite üretmeye çalışmayın!
Bırakın sabah bir yere yetişmek zorunda olmasın, isterse uyusun
mesela.
İçinden "Ama 15 gün evde çocuklar sıkılır ne yapacaklar
15 gün evde?" diyenler!
Bırakın çocuklarınız sıkılsın, onların sıkıntısı onların derdi
olsun ve sıkıldıklarında kendi kendilerine sıkıntılarını aşacak
şeyleri bulmayı öğrensinler. Hayatta ne yapacaklarını sürekli
onlara söyleyecek bir yetişkin olmayacak.
"Eee iyi hoş da bırakalım da 15 gün bildiklerini mi
okusunlar öyle anne baba mı olunur?" diye soranlar olursa
ki kesin vardır.
Tabi ki saldım çayıra mevlam kayıra durumu değil söylemek
istediğim. Ama çocuklar için rahatlama ve rutinden uzaklaşma
ihtiyacı yetişkinlerinkinden daha fazladır. Yetişkinler hayata
karşı kendilerini motive edecek bir çok şey bulabilirler ve
yorulduklarında, zorlandıklarında kendilerine çıkış yaratabilirler.
Ancak çocuklar bu çeşitli süreçlerle öğrenirler ve yetişkin
olurlar. Bu tatil meselesi de bence bu sürecin önemli bir
adımı.
Gelelim en hayati soruya: Karnede bir sürü
zayıf varsa bir anne baba kendini 'çocuğum ders
çalış' demekten nasıl alıkoyacak?
İtiraf ediyorum zor iş! Ancak tatil bu durumdaki anne babalar
için de bir fırsat olabilir.
Öncelikle çocuğunuzun karnesindeki zayıfların nedenini
düşünmekle başlayabilirsiniz. 'Benim çocuğum tembel
çalışmıyor!' tuzağına dikkat edin. Bu en kolay çıkış
yoludur ama bu yoldan varacağınız bir yer yok ne yazık ki!
Ebeveyn olarak çocuğunuzun akademik başarısının düşük olmasına
etkiniz olabilir mi bunu samimice analiz etmenizde fayda var.
Mesela ev ortamı çocuğunuzun ders çalışması için
yeterince uygun mu, çocuğunuzu ders çalışmaya motive edecek bir
düzeni var mı?
Dersleriyle ilgili sorun yaşadığında ailesinde bunu
danışabileceği yardım alabileceği biri var mı?
Yada zaten kimsenin ona yardım edemeceyeceğini
düşündüğü için asla yardım talebinde bulunmuyor olabilir
mi?
Okul ortamında öğrenmeye karşı onu engelleyen
sorunları olabilir mi mesela.
Sorular uzatılabilir. Bunu en iyi tarafsız ve önyargısız bir
gözle siz anne babalar yapabilirsiniz.
Okul, eğitim, karne sözkonusuysa öyle olmaz
demeyin. Gelin bu yarıyıl tatilinde hem kendi bakış
açınızı değiştirin hem de çocuğunuz geri kalan eğitim hayatı için
iyi bir şeyler yapın.
Çocuğunuzla birlikte birşeyler yapmayı sakın es geçmeyin. Onunla
yeni tanıştığınız bir arkadaşınız gibi keyifli zaman geçirmenin
yollarını bulun. Çocuğunuza her hal ve durumda güvende
olduğunu ve sevildiğini hissettirin ve onun sizi sevmesine izin
verin.
Sevgi ve güvenin düzeltemeyeceği karne, gideremeyeceği can
sıkıntısı yoktur!
Herkese iyi TATİLLER!
facebook.com/obenimannem
twitter.com/obenimannem
/obenimannem