Bir çocuk düşleyin. Daha beş yaşında. Ufak ufak algılamaya
başlamış dünyayı. Yaşadıklarından biriktirdiklerini hatırlamaya
başlamış. Bugünün olayları yarının anıları, yarının anıları ise
geleceğin mimarları olmaya başlamış.
Ufacık elleri iki yana düşmüş. Başı hafifçe sağa dönük. Şafağın
ilk kırmızısı vurmuş yüzüne. Pencereden ay tebessüm ediyor bu
güzelliğe. Uyuyor çocuk. Anne babası hemen yan odada. Onlar da
uyuyor. Güven içinde hissediyor çocuk kendini; çünkü sabah neler
olacağını biliyor. Anne babası onu severek, nazlayarak uyandıracak.
Saçlarını okşayacak bildik eller. Üzerini giydirecek. Sevdikleriyle
birlikte kahvaltısını yapacak ve güzel bir güne başlayacak.
Güven ve sevgi dolu bir hayat. Güven ve sevgi dolu anılar.
Sağlıklı, sevgi dolu ve kendine güvenen bir çocuk. Mutlu, müreffeh
ve umut vadeden yarınlar.
Fakat o sabah diğerlerinden farklı. Avluda bir başına. Üstü başı
toz içinde. Minik ayakları çıplak ve kıpkırmızı. Aklı karmakarışık.
Karnı aç. Yalnız. Üşüyor. Korkuyor. Her sabah görmeye alıştığı
tebessüm ve şefkat dolu yüzler yok. Komşular yok. Komşu evlerin
önünde kendisi gibi yalnız ve korkmuş çocuklar var. Yetişkinler!
Yetişkinler kaybolmuş.
Şafağın ilk kırmızısı ile birlikte adını bile duymadığı, duysa
da anlamayacağı birileri yıkıp girmiş kapılarını. Yüzleri örtük,
elleri silahlı. Kendi kötülüklerinden gizlenmeye çalışıyormuş gibi
görünen yabancılar. Hayvansı böğürtüler kaplamış her yanı. Evin
bütün odalarına girilmiş. Ev sakinleri derdest edilmiş. Kimi
oracıkta öldürülmüş. Kimi alınıp götürülmüş başka kötülükler için.
O çocuk olduğu için tartaklanmış ve bırakılmış öylece.
Bugün kirlenmiş. Bugün örselenmiş. Yara bere içinde yaşam. Masum
gözleri her şeyi fotoğraflamış. Minicik aklıyla olanı biteni
anlamaya, anlamlandırmaya çalışıyor. Anlamlandıramıyor. Hata
veriyor aklı. Yarın hata veriyor. Yarın tehdit altında. Korkmuş,
kızmış, kırılmış, sevdiklerini kaybetmiş öfke dolu bir evladı daha
oluyor. Yarın yorgun. Bunca yaralı çocukla başa çıkamıyor.
Bir dünya düşleyin. Çocuklarının dörtte üçü bu yaralı
çocuklardan oluşuyor! Nasıl hissediyorsunuz? Nasıl hissediyorsun
dünya?