Bir dönemin efsanesiydi şimdi perişan halde
Yeşilçam'ın en ünlü kadın oyuncularına sesini veren Belkıs Özener, "40 yıl ismim jeneriklerde bile yer almadı. 41 yaşımda üç çocukla dul kaldım. Onları büyütüp evlendirmek için iki evimi sattım. Şimdi başımı sokacak bir evim bile yok" dedi.
Yeşilçam filmlerinin efsanevi sesi Belkıs Özener... Belgesellere konu olmuş, 300 filme sesini vermiş, sayısız ödülün sahibi görünmez bir kahraman. Kendisinin deyişiyle ablası Gönül Yazar sahnelerin tozunu attırırken, o yıllarını dublaj stüdyolarında şarkılarını söyleyerek geçirmiş. Alican Sekmeç'in 7. Malatya Uluslararası Film Festivali için hazırladığı Belkıs Özener kitabı; festival misafirlerini bilmedikleri bir Belkıs Özener'le tanıştırdı. Festivalde 'Onur Ödülü' alan Özener, Sabah Gazetesi'nden Funda Karayel'e Yeşilçam'ı ve dublaj odasında geçen yılları anlattı.
- Yeşilçam filmlerinden hepimizin hafızasına kazınan ses sizin olmasına rağmen niye 'Bu ses benim' demediniz? Zarafetimden, kibarlığımdan tam 40 sene 'Bu ses benim' demedim. Ablam (Gönül Yazar), bir yerlere geldi, assolist oldu, Zeki Müren ile sahnelerin tozunu attırdı. Belkıs Ablan sahnelere ayak uyduramadı, sinemaya saptı, iyi de yaptı. En güzel, en başarılı kadınlara sesini vererek kalıcı bir iş yaptı. Türkan Şoray, Filiz Akın, hülya koçyiğit, Fatma Girik, Selda Alkor, Müjde Ar, Hale Soygazi, Perihan Savaş, daha kimler kimler... 25 yaşımda Türkan Şoray'a sesimi verdim, başlayış o başlayış. Edith Piaf, Frank Sinatra, Celine Dion dinleyerek o dublajları yaptım.
- Filmlerin jeneriklerinde bile adınız yazmıyormuş... İsyan demeyelim de sitemim var bu konuda; hep içimde sızı olarak kaldı, buruk bir acıydı. İzleyin 'Titanik'i, kocaman Celine Dion yazar; hani nerede benimki? Necip Sarıca, şarkılarımı kadife örtüler içinde saklamış. Bu yeniden tanınmama yardımcı oldu. Bir gün "Kızım artık yaşlandım, gel al şarkılarını" dedi. 50'ye yakın şarkımı saklamış. Çok minnettarım ona.
- Aldığınız sayısız ödüle bir yenisi de 7. Malatya Film Festivali'nde eklendi... Evde çok ödülüm var ama onların tozunu alacak bir çalışan bulamıyorum çünkü kırıp dökecekler diye o kadar korkuyorum ki. Evim galeri gibi. Malatya'da da çok güzel ağırlandım, bu kadarını gerçekten beklemiyordum. Biliyordum güzel okuduğumu, işimi iyi yaptığımı ama Malatya bana çok güzel özgüven aşıladı, beni taçlandırdı. Halil Ergün, "Türkiye'de Zeki Müren ne ise sinemada Belkıs Özener odur" dedi, şaştım kaldım. Halil Bey ile beraber ağaç dikmeye de gittik. İstanbul'da başımı sokacak bir evim yok ama Malatya'da dikili ağacım var.