Başkasının mutsuzluğu üzerinden mutlu olmak

Yeni dünya düzeninden toplum olarak bizlerde payımızı almış durumdayız.

Nedir bunlar?

-Birilerinin evliliği sallanıyorsa başka yerde diğerleri bundan mutlu olabiliyor.
O kadar uzun boylu gitmeye de gerek yok; erkek arkadaşıyla arası bozuk olan bir kız, çoğu zaman sevindirmemek için bunu en yakın sandığı arkadaşlarına bile anlatamıyor.

-İşindeki büyümeyi, kazancı çoğu insan en yakınındakilerle paylaşamıyor.

-Birinin düşüşü diğerinin yükselişi olacaksa, diğeri o düşen birine asla üzülmüyor.

-Daha da komiği arkadaşı kilo alsa için için seviniyor, verse üzülüyor.

Benim yükselişim sadece senin düşüşünle gerçekleşir mantığı insanları üretmekten, artı değer katmaktan, verimden alıkoyuyor.

Bu öyle bir alıkoyma ki, karşısındaki düşmekte gecikirse, nasıl düşürsem diye düşünmeye başlıyor.

Böyle bir düzende başarı gelse bile mutlu olabilmemiz söz konusu olabilir mi?

Paylaşamadıktan sonra, birlikte bazı şeylerin keyfini çıkaramadıktan sonra...

Ancak nedense bir tek ben, ne olursa olsun sadece ben, hatta hep ben diye düşünen zihniyet, mahkum olduğu yalnızlığın ve hiçbir şeyden zevk alamama durumunun tarifini yapamadığı gibi nedeninini de bilemeden yaşar.

Tabi ona yaşamak denirse...

Üstelik o noktaya gelebilmek için o kadar çok insanı ezmiş ve bundan dolayı kalbi o kadar çok katılaşmıştır ki, yumuşaması artık neredeyse imkansızdır.

Son günlerde yaşanan tüm komplolar, biribirini dinleme yarışları, açık yakalandığında atılan sevinç çığlıkları bu zihniyetin ürünüdür.

Daha da acısı toplumun geldiği noktadır.

Herkes kendi payına düşeni bir an önce sorgulamalıdır diye düşünüyorum.

Daha fazla bozulmayı hiçbirimizin kaldırabileceğine inanmıyorum...