Şehir...

Bazı gözlere göre betondan bir şehirde yaşıyorum ben...

Oysa öyle bir çiçek açtı ki şehrin bir yerinden...

Hani kır çiçekleri kaplar ya her bir yeri...

Toprağı delen kardelen gibi şimdi aşkın...

Sensiz bir çiçek eksik bu şehirde, çabuk gel...

***

Işık doluyor odama karanlığa gömüldüğünde şehir...

Ay bana göz kırparken yükseklerden...

Yıldızları eteklerime doldurup eve kaçıyorum...

Koşarken temkinli adım atmayı öğrendim senden...

Korkum, ya düşürüp kaybedersem...

Sensiz bir yıldız eksik bu şehirde, çabuk gel...

***

Bir sığınacak kuytu arıyorum yüreğime...

Bir yumuşak göğüs başımı yaslayacak...

Bir yeşil alana hapsediyorum kendimi gözlerim nemli...

Bir fotoğraf çekiyorum hayalimde senli benli...

Bir düş düşüyor önüme gülümsemeli...

Sensiz bir hayal eksik bu şehirde, çabuk gel...

***

Bulunduğun şehri misk-i amber sardı şimdi biliyorum...

Denizin kokusuyla karışık kokun geliyor bir penceresi eksik bu şehre...

Ellerin boynumda dolaşırken usul usul...

Oradaki bütün denizleri içip...

Damarlarıma dolduruyorum, burda yüzdür gemini...

Sensiz çok kurak bu şehir, çabuk gel...

***

Bahçedeki kiraz ağacıyla arkadaş oldum bugün...

İki kirazın bir dalda sevgiyle birleşmelerine bakıp dalıyorum...

İncitmeden dalından alıp onları...

Yerken bile birbirlerinden ayırmaya dayanamıyorum...

Başından ayrılıklı bir aşk hikayesi çakıyor kalbimin orta yerine...

Üşüyorum...

Sensiz iki kişi eksik bu şehirde çabuk gel...