Bilge bir öğretmen öğrencilerini etrafına
toplar ve
“ Şimdi herkes defterinin bir sayfasına
yapamayacağını düşündüğü her şeyi yazsın” der.
Öğrenciler, düşüne taşına yapamayacaklarına
inandıkları her şeyi sıralamaya başlarlar.
Nice zaman sonra çocuklar yazacaklarını
bitirir.
Ve bilge öğretmen;
“Şimdi yazdığınız o sayfayı defterinizden
yırtın ve masadaki bu kutunun içerisine atın” der.
Çocuklar büyük bir keyifle, o sayfayı
yırtarlar ve kutuya atarlar.
Öğretmen kutuyu alır ve çocukları okul
bahçesine çıkarır.
Bahçede küçük bir çukur kazar ve çocukların
yazdıklarını o çukura boşaltır.
Ve ardından kâğıtları yakar. Kalan küllerin
üzerini toprakla örterek gömer.
Ben bunu yapamam
Bu sınavı kazanamam.
Topluluk karşısında konuşamam.
Kilo veremem.
Yüzmeyi öğrenemem.
Araba süremem.
Spor yapamam.
Uçağa binemem.
Matematiğe kafam basmaz.
Kendi elbiselerimi kendim alamam.
Adres soramam.
Sizin listenizde neler olurdu acaba?
Oysa birisi bir işi yapabiliyorsa, siz de
yapabilirsiniz.
Önemli olan, onun nasıl yaptığıdır.
Siz de aynı şeyleri yaparsanız aynı
başarıya ulaşabilirsin.
İnsanlar arasındaki fark kapasite farkı
değildir.
Kapasitelerini kullanabilme farkıdır.
Bunu da insanların inançları belirler.
Yani ne sizin için mümkün, ne değil.
Aynı şeyleri yaparsanız aynı sonucu
alısınız.
Eğer bir işi bir defa denediniz
yapamadıysanız ve bir daha yine eski stratejinizle denerseniz yine
yapamayacağınızı garantilersiniz.
Ve sonuçta; nurtopu gibi bir öğrenilmiş
çaresizliğiniz olur.
Bir defa topluluk karşısına çıkmış ve
eliniz ayağınız birbirine dolaşmış; soğuk soğuk terler dökmüş ve
bir an önce oradan kurtulmaya çalışmışsanız…
Bir sınava hazırlanıp sonuç hüsran
olmuşsa…
Karnenizde 1’ler 2’ler kolkola girmiş
kolbastı oynuyorsa…
Bu durumu iki şekilde
değerlendirirsiniz.
1-
Ben bu işi yapamam.
Bu çaresizliğin ta kendisi.
2-
Bir şeyleri eksik ve yanlış yapıyorum galiba; eksikliklerimi
tamamlayım, yanlışlarımı düzelteyim. Sonuçta bunu ben de
yapabilirim.
Bu bakış açısı ise bir olumsuz deneyimi
öğrenmeye çevirmedir.
Çünkü aynı şeyleri yaparsanız aynı
sonuçlara ulaşırsınız.
Farklı sonuçlar için farklı şeyler yapmak
zorunludur.
Çoğumuz, olumsuz deneyimlerimizi
yaşamımızda bizi sınırlayan engeller olarak beynimize
kaydederiz.
Çünkü geçmişten gelen beyin programlarımız,
düşünce tarzınız otomatik pilota bağlanmış gibi bizi bu sonuca
götürür.
Size sınırlayan bu inançlarınızı;
öğrenilmiş çaresizliklerinizi kırmak için size yeni bir program,
yeni bir düşünce tarzı gereklidir.
Peki bunu nasıl yapacağız?
Az sonra gibi olacak ama ne yapalım, bu da
haftaya!..