Tesettüre giren oyuncu ilk kez anlattı! Sevişmeyi öpüşmeyi...
Birden kapanmaya karar vererek tüm dikkatleri üzerine çeken başarılı oyuncu Büşra Apaydın, hayatının dönüm noktası olan bu kararı nasıl verdiğini ve sonrasında neler yaşadığını Hürriyet'ten Ayşer Arman'a anlattı.
Birden kapanmaya karar vererek tüm dikkatleri üzerine çeken başarılı oyuncu Büşra Apaydın, hayatının dönüm noktası olan bu kararı nasıl verdiğini ve sonrasında neler yaşadığını Hürriyet'ten Ayşe Arman'a anlattı. İşte ses getiren o röportajın bir bölümü...
Biz seni 8 yaşında oyunculuğa başlayan, ‘Kurtlar Vadisi’, ‘Muhteşem Yüzyıl’ gibi dizilerde yer alan, bir süre önce de tesettüre giren oyuncu olarak tanıyoruz. Böyle tanınmak seni rahatsız ediyor mu? -Hayır, hiç etmiyor! Kapandığım için çok mutluyum, herkesin bilmesinde de bir sakınca yok... Nasıl başladın oyunculuğa? -8 yaşındayken annem bir kast ajansına yazdırdı beni. Hayatımın dönüm noktası. O günden beri de çalışıyorum. 15 sene nasıl geçti anlamadım. Uzun bir yolculuk oldu. Bir sürü de deneyimim. Bunların, artısı da oldu hayatıma, eksisi de...
Tesettüre girmiş olman oyunculuğunu etkiledi mi? -Dengede tutmaya çalışıyorum. Benim daha önce de belirli kurallarım vardı. Her teklifi, her projeyi kabul eden bir oyuncu değildim. Şimdi tabii bir de tesettür sorumluluğu girdi. Ama pişman değilim. Hür irademle verdiğim bir karar. Belki de hayatımda verdiğim en anlamlı karar. Oyunculuk bambaşka bir aşk benim için, o ayrı. Ama bir de şöyle bir hakikat var; fani olan şeyler var, baki olan şeyler var. Evet ben oyuncuyum, harika bir duygu, insanlar sokağa çıktığımda beni tanıyor. Yaşıtlarım yerimde olmak istiyor. Allah için kazancım da iyi. 23 yaşında pek az gencin yapabileceği yatırımları yaptım. Ama işte para, şöhret ve bu yaşadığımız dünya içimdeki maneviyatı dolduramadı. Bir şeyler hep eksik kaldı. O yüzden de böyle bir karar aldım. Başörtümle ben sanki tamamlandım, çok da memnunum aldığım karardan...
Peki zorlanmadın mı bu kararı verirken? - Bir gecede “Kapanacağım!” kararını vermedim ki... İki-üç yıldır zaten sürekli düşünüyordum. Bu bir süreç, bir yolculuk. Bardak doluyor, doluyor. Son damla zor değil yani. Zaten o zamana kadar günlerce, gecelerce düşünmüşsün, tartmışsın...