Çocukken ne hayalleri varmış?

Ünlülerin küçükken ne yapmaktan hoşlandıklarını ya da ne olmak istediklerini biliyor musunuz. İşte ünlülerin bu konudaki bilinmeyen yönleri. TV ekranlarının en sevilen şovmenlerinden Beyazıt Öztürk küçükken evcvilik oynamayı severmiş. Bakın o günleri nasıl anlatıyor Öztürk: "Benim için en önemli oyuncak, telli arabaydı. Diyebilirim ki hiç kavga etmeden büyüdüm. Eve yemek yemeye bile gitmezdim. Onlarla yemek yerdim. Evcilik oyunu benim için çocukluğumda çok keyifle oynadığım bir oyundu. Çünkü herkes evinden birşeyler getirirdi. Kimisi kilim, kimisi de yemek. Mahalleden geçen, kuru ekmek toplayan amcalar vardı. Annem beni yanlarından zor alırdı. Ben hâlâ oyuncak alıyorum. Mesela geçen gün helikopter aldım. Sarı eşarp Filiz Akın, siyahı Türkan Şoray'dı Demet Akbağ'ın ise sahneye yeteneği olduğu daha o zamanlardan belliymiş. "Annemin bize verdiği sarı eşarp vardı. O eşarp benim Filiz Akın peruğumdu. Bir siyah eşarp vardı o da Türkan şoray peruğum. Tiyatro ve sinema aşkım o yıllarda başlamıştı zaten..." Topraktan dağlar yapıp undan kar yağdırırdım Sahnenin duayenlerinden Erol Günaydın küçükken nasıl oyunlar oynadığını şöyle anlatıyor. Babamın kamyonu vardı. Erzurum’a, Kars’a, Iğdır’a gider, dağlardan pamuk getirirdi. Küçüklüğümde bana oyuncak olarak otomobiller ve kamyonlar alırdı. Bahçede topraktan dağlar yapardım. Anneannemin ununu aşırır, kar serperdim bu dağlara. Demek ki Erzurum’un o karlı yollarından gide gele, kar benim hayal alemimde önemli bir yere sahip olmuş. Bir mikroskop dünyasını değiştirdi Haluk Bilginer'in çocukluk günleri ise babasının aldığı bir mikroskop sayesinde renklenmiş. Babam bana bir mikroskop almıştı. İğnesiyle parmağımı deler, mikroskopta kanıma bakardım. Ölü sineklerin kanatlarını incelerdim. İlerleyen yaşlarda evdeki bazı ilaçları karıştırsam ne olur diye bile merak ettiğim ve bu tür deneyler yapmışlığım olmuştur. Ben hep doktor olmak isterdim. Doktor olmayı istememin asıl sebebi de kansere çözüm bulmaktı. Film çekmek istiyorum Hülya Koçyiğit ise eğer şimdi çocuk olsa neler yapacağını şöyle anlatıyor: Bir oyuncakçı dükkanım olsa film makinesi tarzı bir oyuncak alırdım. Çünkü hep içimde bir eksiklik var. Ben de kendi filmimi çekmek istiyorum. Bu kadar film yaptıktan sonra artık kendi kendime küçük amatör filmler çekmek istiyorum. Montajını kendim yapmak, müziklerini kendim seçmek istiyorum. Onun için böyle bir oyuncağa şimdi çok ihtiyacım var. Masanın bacağıyla arkadaşlık ederdim Perran Kutman'ın hatırladığı ilk oyuncağı ve aynı zamanda oyun arkadaşı ise cevaz masanın bacaklarıymış. İlk hatırladığım oyuncağım ve belki de arkadaşım demek daha doğru olur, ceviz masanın bacaklarıydı. Arkadaşım olmadığı için ceviz masanın bacaklarıyla konuşmak mecburiyetindeyim. Hep büyüklerin arasındaydım. Çok ilgi görüyordum ama bir taraftandan da yalnızdım. Bu yalnızlığımı da masanın bacaklarıyla konuşarak gidermeye çalışıyordum. Oyuncakçı çırağı oldum Gezen ise çocukluğunda oyuncakçı dükkanında çıraklık yaptığı için şanslı olduğunu söylüyor. En büyük avantajım dokuz, on yaşlarında Ömer Deniz’in oyuncakçı dükkanında oyuncakçı çırağı olmamdır. Orada Eyüp oyuncakları yapardık, tahtadan arabalar, kamyonlar, lokomotifler, el arabaları ve yürürken hareket eden oyuncaklar. O oyuncakçıda ilk defa kendime, kendimin oynatacağı Karagöz biçiminde kuklalar yaptığımı hatırlıyorum. Aradan 55 yıl geçmesine rağmen hala o kuklalarım bugünkü gibi gözümün önündeler. Hırsız polis oynarken sakatlandım Tiyatronun duayenlerinden Haldun Dormen ise çocukken oynadığı hırsız- polis oyunu yüzünden hala ayağının sakat olduğunu söylüyor. Şu an oturduğum eve yakın bir apartman vardı. Bu apartmanda da arkadaşım oturuyordu. Bir gün onunla bahçede hırsız polis oynuyorduk. Birdenbire annesinin geldiğini duyduk. Arkadaşım koşturarak bahçeden çıktı, ben de bahçıvan evi gibi birşeyin üzerine çıkmaya çalıştım. Fakat oradan düştüm. Düşünce ayağım sakatlandı. Ameliyat oldum ama o ayağım sakat kaldı. " Hayatım spordu Fuat Güner'in çocukluk günlerine dair anlattıkları şunlar: Neredeyse bütün çocukluğum topun peşinde geçti. Fenerbahçe genç takımına girdim. Beş sene profesyonel voleybol oynadım. Karayollarında ve özel bir şirkette mühendis olarak da çalıştım. Nitekim 8100 lira maaş alırken birden 125000 liralık bir cingıl yapınca ertesi gün mühendislikten istifa etim. Çocukluğumda hiç durmazdım, sabahtan akaşama kadar koştururdum. Onun hayalini kardeşi gerçekleştirmiş Filiz Akın ise kendi çocukluk hayalini kız kardeşinin gerçekleştirdiğini söylüyor: Ankara Koleji’nde parasız yatılı okurken iyi resim yaptığım söylenirdi. En çok hoşuma giden kağıttan bebek yapıp kendi tasarladığım kıyafetleri ona giydirmekti. Hatta bir keresinde ders çalışma saatlerimde bebeğime çizdiğim kürkü boyarken okul müdürü Cezmi Bey’e yakalanmış ve hafifçe azarlanmıştım. O zamanlar tekstilci ya da modacı olacağımı düşünüyorlardı hatta annem bile. Ama ben değil de kız kardeşim Günseli ve kızı Zeynep Tozun modacı oldular. (Foto- galerinin bu bölümü Ethem Kocabaş’ın Hep Çocuk Kaldılar adlı kitabından alıntıdır.) Yorumcu oldu ama... Leman Sam'ın çocukluk hayali bakın neymiş. Uçak mühendisi olmak isterdim. Bizim ailede çok pilot var. Her çocuğun uçmaya merakı vardır. Ben ise uçmak yerine o uçakları yapan mühendis olmayı hayal ederdim. Demet Sağıroğlu şarkıcı olmasaydı Demet Sağıroğlu eğer mesleğini yapmasaydı neler yapacağını bakın nasıl anlatıyor. Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Bölümü´nde okurken, üniversitenin Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi Şan Bölümü´ne geçiş yaptım. Mesleğimi yapmasaydım ya grafiker ya da heykeltıraş olurdum. Şimdi bile evimde kilden heykeller yapıyorum. ŞİMDİKİ MESLEĞİYLE HİÇ İLGİSİ YOK Binnur Kaya'nın çocukluk hayalinin şimdiki mesleğiyle hiç ilgisi yok. Denizi ve yunusları çok sevdiğini söyleyen Kaya, ´Çocukken deniz aşığı biri olarak okyanus bilimcisi olmak istiyordum´ diyor. Buz dansçısı olmayı isterdim Zuhal Olcay'ın ise çocukluğunda iki hayali varmış. İki mesleğe karşı çok ilgim vardı. Birincisi zoolog, ikincisiyse buz patencisi. Ne zaman buz pateni yapan o estetik kızları görsem televizyonun başından ayrılmaz hayranlıkla izlerdim. Sanatsız olmaz Nil Karaibrahimgil ise sanattan ayrı yaşayamayacağını söylüyor. Ben sanata aşığım. Şarkı söylemeseydim Seçimim yine sanatla ilgili bir şey olurdu. Küçükken resim yapmaya merakım vardı. Belki de ressam olurdum. Öldürmek zorunda kalırım diye korkmuş Dünyanın en zengin kadınlarından biri olan Paris Hilton'un çocukluk hayali veteriner olmakmış. Ama bundan vazgeçmiş sonradan. Rahibe olmak istemiş Eva Mendes küçükken bir rahibe olmayı hayal edermiş. Ama sonra kızkardeşi rahibelerin ücret almadığını söyleyince bundan vazgeçmiş. O da veteriner olmak istemiş Julia Roberts da küçükken veteriner olmak istermiş. Bunun nedenini de şöyle anlatıyor: " Gençlik yıllarımda hayvanlar beni büyülerdi. O zamanlar veteriner olup hasta hayvanları iyileştirmenin harika bir şey olduğunu düşünürdüm" Şarkıcı olmasaydı Cheryl Cole küçükken adli tıp dedektifi olmak istermiş. Bugün dünyanın en seksi şarkıcılarından biri.

Ünlülerin küçükken ne yapmaktan hoşlandıklarını ya da ne olmak istediklerini biliyor musunuz. işte ünlülerin bu konudaki bilinmeyen yönleri.