Yabani ot deyip geçmeyin!

“Yabani ot” deyince ilk akla gelen Ege Bölgesi’nde yürütülen “Etnobotanik” çalışmayla otların genel profili çıkarılırken, derlenen geleneksel bilgiler ve saklanan tohumların, gelecek kuşaklara aktarımının sağlanması da amaçlandı. Dağlardan toplanan veya pazarlardan alınan tür yabani otun halk arasındaki kullanımına da yer verilen çalışmada, yabani otların bilimsel ve geleneksel adlarıyla yapıldıkları yemek çeşitlerine kadar kapsamlı bir çalışmaya gidildi. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nün çalışmasına göre, bölgede yabani otlardan çok çeşitli yemekler yapılıyor. Halk, doğadan topladığı ya da yaygın olarak satıldığı pazarlardan aldığı yabani otlarla kavurmadan böreğe, salatadan haşlamaya birçok sebze yemeğine tat veriyor. Bu bitkilerden Latince adı “amaranthus albus” olan, halk dilinde “boz sirken ya da boz ot” haşlama veya kavurmada, “asparagu acutifolius” veya geleneksel adıyla tatlı sarmaşık ya da tilki kuyruğu yumurtalı-yoğurtlu kavurma ya da haşlama şeklinde değerlendiriliyor. Yabani otlardan bazılarının Latince ve halk arasında bilinen isimleri ve kullanıldığı yemekler şöyle: Beta maritima (Deli pazı, yaban pancarı, kara mancar): Yaprağı börek veya pişi içi, ekşili salata, sarma, kavurmada kullanılıyor. Bunias Erucago (Gerdeme, acı su otu): Salata, bulgurlu aş olarak ya da roka gibi yenerek tüketiliyor. Cichorium intybus (Hindiba): Haşlayıp ekşili salata yapımında, kavurma veya börek yapımında kullanılıyor. Erodium cicutarium (İğnelik, leylek gagası): Haşlayıp ekşili sarımsaklı salata, soğanlı kavurma, peynirli börek içi olarak değerlendiriliyor. Opapanax hispidus (Sarı bacı, sarı ot): Salçalı, sulu yemek yapımında kullanılıyor. Silybum marianum (Kangal, kengel, kangal dikeni, aş dikeni): Salçalı yemek, kavurma, haşlama veya una bulayıp kızartma şeklinde sofralara sunuluyor.

Internet Haber Mobil Uygulama

Yabani ot deyip geçmeyin!