Ünlülerin bu dostları başa bela!

İngiltere kraliçesinin ortanca oğlu Prens Andrew, çevresi nedeniyle eleştiriliyor. Peki kamuya mal olmuş kişiler arkadaşları ve tanıdıkları dolayısıyla sorumlu tutulmalı mı?

Herkesin kendisini utandıran, hiçbir yere götüremediği, hep yanlış şeyi söyleyen bir arkadaşı mutlaka vardır.

Onlarla ilişkinizi kesemezsiniz ama eninde sonunda sizi zor durumda bırakacaklarından endişe edersiniz.

Eğer York Dükü ya da İngiltere'nin uluslararası ticaret ve yatırım özel temsilcisi iseniz, durum daha da vahim bir hal alıyor.

Rus milyarderin yat daveti

York Dükü Prens Andrew, önce cinsel taciz suçundan hüküm giymiş Amerikalı işadamı Jeffrey Epsten ile arkadaşlığı nedeniyle eleştirildi.

Daha sonra ise Prens'in Buckingham Sarayı'nda eski Tunus iktidarının bir mensubuyla yemek yediği ortaya çıktı.

Prens son olarak ise mecliste Libyalı bir silah kaçakçısıyla tatile gitmekle suçlandı.

Prens'in sekreteri uygunsuzluk suçlamalarının "temelsiz" olduğunu söylüyor.

Fakat Prens tanıdıkları kamu incelemesine tabi tutulan tanınmış kişilerden yalnızca biri.

İngiltere'nin önde gelen siyasilerinin içinde bulunduğu çevreler 2008 yılında da gündeme gelmişti.

Dönemin gölge maliye bakanı George Osborne ve Avrupa Birliği'nin ticaret temsilcisi Lord Mandelson'un bir Rus milyonerin yatındaki davete katıldıkları ortaya çıkmış, siyasetçiler uygunsuzluk suçlamalarını reddetmişti.

Obama'nın 'radikal' papazı

Cherie Blair ise, kocası Tony Blair'in başbakanlığı döneminde, spor eğitmeni Carole Caplin'e yakınlığı nedeniyle eleştirilmişti.

Caplin'in Blair'i sabıkalı dolandırıcı Peter Foster ile tanıştırdığı ve Foster'ın Blair çiftine iki ev alımında yardımcı olduğu ortaya çıkmıştı.

Arkadaşlıkların bu kadar hassas olduğu tek alan İngiltere siyaseti değil.

2008'deki seçim kampanyasında Barak Obama'nın Jeremiah Wright isimli papazla olan yakınlığı, papazın Amerika'daki ırk ilişkileri üzerine tahrik edici konuşmaları ortaya çıkınca, Obama'nın kampanyasının raydan çıkması tehlikesine yol açmıştı.

Eski Amerikan başkanı Bill Clinton ise 2001 yılında karısı başkanlık kütüphanesine bağış yapan kaçak banker Marc Rich için af çıkarması dolayısıyla eleştirilmişti.

Arkadaşlıkların, tanınmış isimler için sorun yaratabileceğinin bolca örneği var.

'Siyasilerin kazanma şansı yok'

Ancak Times gazetesi yazarı ve eski bir Muhafazakar Parti milletvekili olan Matthew Parris, bu isimlerden arkadaşlarını seçmeden önce geçmişlerini araştırmalarını beklemenin gerçekçi olmadığını söylüyor.

Parris, bunun zaten dar bir sosyal katmandan gelen siyasi sınıfın risk alma konusunda daha da tedirgin hale getireceğini söylüyor.

Parris, "Siyasilerin kazanma şansı yok. Eğer kendilerini utandırma ihtimali olan tüm arkadaşlıklarını bitirirlerse, onları soğuk ve çıkarcı olmakla suçluyoruz. Eğer bu arkadaşlıkları bitirmezlerse de uzun uzun yaptıkları gafları konuşuyoruz" diyor.

Üstelik söz konusu olan yalnızca kraliyet ailesi mensupları, siyasiler, din adamları ve hakimler de değil.

Okul müdürlerinden profesyonel atletlere, herkes uygunsuz bir arkadaşlık ya da olası bir çıkar çatışması dolayısıyla kendini zor durumda bulabilir.

Ancak Daily Mirror gazetesinin yorumcularından Kevin Maguire, söz konusu meclis üyeleri olduğunda, arkadaşlığın bittiği ve adam kayırmanın başladığı noktanın belirlenmesinin çok zor olduğunu söylüyor.

Maguire, bu yüzden de siyasilerin içinde bulunduğu ağ ve çevrelerin hesap verebilir olması gerektiğini vurguluyor.

Psikoterapist Luch Beresford ise, sosyal paylaşım ağlarının bu kadar yaygınlaştığı bir dönemde, herkesin arkadaşlıkları nedeniyle zor durumda kalabileceğini söylüyor.

Beresford, "Facebook gibi mecralarda paylaşılan bilgileri kontrol edebileceğimizi düşünüyoruz" diyor ancak bunun her zaman mümkün olmayabileceğini ekliyor.

Dolayısıyla, bizi utandıran arkadaşlarımıza olan sadakatimiz tahmin ettiğimizden daha zorlu sınavlardan geçebilir.