Uluçun içine sindiremediği tören
Abone olSabah yazarı Hıncal Uluç Orgeneral Hilmi Özkök'ün veda törenini içine sindiremedi.
Askere yakışan bir tören bekleyen Sabah yazarı Hıncal Uluç, iki
protokol konuşması ve sivil şakşağını beğenmediğini yazısında
belirtti.
Yazı: Hıncal Uluç
Kaynak:
-Unutamadığım filmlerden değildi.. Ama unutamadığım bir sahnesi
vardı, The Long Grey Line'nın.. West Point Askeri Akademisi'nde bir
ömür geçirmiş ve Amerika'nın en büyük komutanlarını, başta
Eisenhower yetiştirmiş bir astsubayın gerçek yaşam hikâyesini John
Ford çekmişti, başrolde Tyrone Power'ı oynatarak.. Final sahnesinde
gözyaşlarımı tutamadığımı hatırlarım..
Emekli olur astsubay ve ona bir veda töreni hazırlarlar..
Başta zamanın Genelkurmay Başkanı Eisenhower, yetiştirdiği tüm
komutanların katıldığı bir geçit töreni.. Tüm West Point önünden
geçer, gözü yaşlı askerin..
Askerin vedası deyince hep bu sahne gelir gözlerimin önüne..
Asker, asker gibi veda eder..
Hilmi Özkök Paşanın veda törenini televizyondan izledim. Toplasan
100 kişi etmez, onun da üçte ikisi sivil bir salonda veda etti,
Türk Silahlı Kuvvetlerinin Komutanı..
Sivil bir protokol toplantısı ile gitti..
İçime sinmedi.. Komutanın ailesine teşekkür ettiği sahne dışında
duygulanmadım da..
Böyle olmamalı.. Askerler, asker gibi gitmeli..
Hipodromda yapılmalı tören..
Kara, Deniz, Hava Kuvvetleri bandoları, tören kıtaları sahada,
karargâhları tribünde olmalı..
Ordu, veda eden komutanlarının önünde bir şeref turu, bir resmi
geçit yapmalı.. Tribünlerin üzerinden uçaklar uçmalı.. Gökte jet
izleri kalmalı..
Komutanın bir ömür boyu en küçük kademesinden başlayarak komuta
ettiği silah arkadaşları son kez önünden geçmeliler, onu
selamlayarak..
Şeref Kıtasının en başında yeni Genelkurmay Başkanı yürümeli,
yanında Kuvvet Komutanları ile.. Şeref Tribünü önünden geçerken,
veda eden komutanlarını son kez selamlamalılar.
Şeref Tribününde, yaşayan eski Genelkurmay Başkanlarının hepsi
oturmalılar, en önde.. Unutulmadıklarını göstermek için..
Nutuk, falan, ne konuşulacaksa orada.. Ama o konuşmalar önemli
değil.. O konuşmalar yarın akılda kalmaz bile..
Akılda kalacak şey, ömür boyu duygu ile hatırlanacak dakikalar, o
son geçit törenidir..
Harp Okulu'nun, hatta Kuleli Lisesi'nin kapısından girdiği andan
itibaren, bir ömür, o geçit törenindeki askerler gibi gözünün
önünden geçmiştir, çünkü komutanın.. O geçitte bir ömür yeniden
yaşanmıştır çünkü..
Komutan böyle görkemli, ama böyle duygusal, böyle unutulmaz veda
etmelidir.
Kapalı kapılar ardında iki protokoler nutuk.. İki ne derece samimi
olduğu bilinmeyen sivil şakşağı.. Bitti!..
Ben asker çocuğuyum..
Bir asker ömrü böyle bitmez..
Bitmemeli!..
Asker askerce gitmeli!..