Türkiye dün şehitlerini uğurlarken cenaze törenlerine bu anne damgasını vurdu. Anne Rahime Bozkurt bunu nasıl başardı? Beytüşşebap şehitlerinden Çavuş Ahmet Bozkurt'un Gaziantep'teki cenazesi herkesin tüylerini diken diken etti. Bunun sebebi de bugüne kadar görmeye alışkın olmadığımız bir görüntüydü. O görüntünün merkezinde anne Rahime Bozkurt vardı. Bugün herkes bu kareyi konuşuyor: Bir annenin gencecik yaşta kaybettiği oğlunun ardından nasıl böylesine dik kalabildiğini, nasıl böyle gülümsemeyi başarabildiğini anlamaya çalışıyor. Şehit cenazelerinde annelerin metanetlerine, babaların dik durma çabalarına çokca tanık olduk. Ama bu çok farklı. Bir anne şehit olan oğlunun ardından gülerek el sallıyor. Oğlunu uğurluyormuş gibi değil de tezkere alıp evine dönmüş gibi karşılıyor. Evladını evlendirirken bile gözyaşı döken bir ana yüreği bunu nasıl başardı? "Ağlamayacağım, hainleri sevindirmeyeceğim" diyerek cenazelerde dişini sıkıp kendini tutmaya çalışanlara tanık olduk. Ama o son veda anı geldiğinde, acı direnci yıkıp geçer, ayrılık dirayeti ezip gider, inanç yürek acısına boyun eğerdi. O anda da annelerin babaların yarların gözünden nur taneleri sel olup akardı. Rahime anne işte "o anda" da ağlamayı başardı. O anda da oğluna gülerek el salladı. Türkiye işte bu yüzden bu kadını konuşuyor. Nasıl bir inanca, nasıl bir dirayete, nasıl bir metanete sahip olduğunu merak ediyor. Oğlunun önünde açılan "şehitlik mertebesi" miydi onu sağlam tutan, "namerdi sevindirmeme" isteği miydi? Şehit oğlu top arabası ile son vedasına çıkmışken bile yıkılmadı. Sanki onun için o an ayrılık değil de kavuşma anıymış gibiydi. Sanki oğlu kara toprağa değil de onun kollarına gelmiş gibi... Öyle davrandı öyle durdu. Bu anne bu gülümsemesi ile Türkiye'yi ağlattı. Rahime annenin ağzından "o duruşun" sırrını öğrenemedik. Onun yerine 18 yaşındaki kızı ağabeyinin tabutunun başında söylediği şu sözlerle annenin metanetinin sebebini ortaya koydu: "Komutanım ağlamayacağım. Benim ağabeyim aslanlar gibi şehit oldu. Şerefiyle, onuruyla tören yapıldı, gömülecek. O dağdakiler ise leş sürüsü gibi itlere, çakallara yem olacak". Mekanın cennet olsun Ahmet Çavuş... Sen çok özel bir annenin evladıymışsın... Türkiye senin şehitliğinle bunu da öğrendi...