Onların hayatları Türk filmi gibi

FİLM GİBİ HAYATLAR Bazen "bu kadarı da ancak filmlerde olur" denilen şeyler gerçek hayatın ta kendisi olabilir... Tıpkı bu ünlülerin başından geçenler gibi... İşte, biri Hollywood'dan İstanbul'a uzanan diğerleri de Yeşilçam sokağında yaşanan inanılmaz hayat öyküleri. Bir zamanların ünlü film yıldızlarından biriydi Saadet Gürses... Çocuk yaşta başladığı sinemada özellikle Kemal Sunal ile oynadığı filmlerle hafızalara kazındı. Sonra müziğe geçiş yaptı. Benim İçin Üzülme başta olmak üzere bir çok şarkı seslendirdi. Ama sonra, hayat ona karanlık yüzünü göstermeye başladı. Gürses geçtiğimiz hafta Böyle Bir Şey Var Mı? adlı TV programına katılıp yaşadığı zorlukları anlattı. "Biz aynı kaderi paylaştık" dediği meslektaşı Serpil Örümcer ile birlikte. "Bir zamanlar evler aldığını, kimsenin binemediği son model arabalar kullandığını" söyleyen Gürses yakalandığı cilt kanseri yüzünden zor günler yaşadığını belirtti. "Beni kanser düşürdü. Elimdeki her şeyi aldı götürdü. Çok kötü durumlara düştüm" diye konuştu. Saadet Gürses "Bir zamanlar parasızlıktan Taksim'de mendil sattım. Beni tanıyanlar kamera şakası zannettiler" diye konuştu. Gürses, annesini kaybettiğini maddi güçlükler yüzünden cenazesini bile kaldıramadığını dile getirdi. "Annemin cenazesini maalesef hükümet kaldırdı" dedi. Saadet Gürses, 90 yaşındaki babasının da hasta olduğunu ama onu tedavi ettirmekte güçlük çektiğini de dile getirdi. Gürses, bir arkadaşının sayesinde bir gazetede köşe yazdığını ve bu şekilde geçinmeye çalıştığını söyledi. AYAKKABISINDAN RAKI İÇENLER BİLE VARDI Yeşilçam'ın trajik öykülerinden birinin kahramanı da Serpil Örümcer. 1967'de Milliyet'in düzenlediği güzellik yarışmasında birinci olduğunda henüz 14 yaşındaydı Örümcer. Bacaklarının güzelliğiyle dikkat çeken ve "Bayan Bacak" olarak anılan Örümcer, bir yıl mankenlik yaptı. Bu sırada unutulmaz Samanyolu şarkısıyla zirvede bulunan, dönemin ünlü sanatçısı Berkant’la tanıştı. Bir süre sonra onunla evlendi. Ama bir süre sonra Berkant'ı terk etti. Artık öylesine ünlüydü ki... Ayakkabısından rakı içen bile vardı. Örümcer iki evlilik daha yaptı. Cengiz Kartal’la 1989-1990 yılları arasında süren evliliği bittiğinde neyi var neyi yok satmıştı. Batman’da gayriresmi 4 eşi ve 11 çocuğu bulunduğunu sonradan öğrendiği işadamı Hasan Ölük’le yaptığı üçüncü evlilik, Örümcer’e göre hayatının ikinci büyük hatasıydı. Bir günlük konser için gittiği Batman’da 10 gün kalınca tanıştığı Hasan Ölük, evlendikten sonra işkenceye başladı. Raporlar alıp mahkemelerde günler geçiren Serpil Örümcer, bu evlilikten güçlükle kurtuldu. Ancak artık, yaşamını süsleyen neon ışıklarının yerini, çöpleri aydınlatan sokak lambaları almıştı. Çöplerden topladığı káğıt ürünlerini satarak geçimini sağlıyordu. Örümcer kızı Fulya ve torunlarıyla Küçükçekmece'de yaşıyor. Örümcer için geçen yıl Bakırköy Belediyesi ve Bakırköy Gönüllü Çevreciler Sosyal Yardımlaşma Derneği bir gece düzenledi. Amaç Örümcer'in bir ev sahibi olmasını sağlamaktı. Örümcer şu ana kadar bütün borçlarını ödediğini söyleyerek "12 Bin TL daha borcum kaldı. Onu ödeyebilmek için jübile yapmak istiyorum. Ama kimse yanaşmıyor" diye konuştu. Örümcer ve Gürses yıllarını sanat dünyasına verdikleri halde emekli bile olamadıklarını dile getirdiler. ALMANYA'DA BAHÇIVANLIK YAPIYOR Onun öyküsü bir senaristin aklına gelse merakla izlenen bir film olurdu. Ama yaşadığı hayat kurgu değil, her anı "gerçek"... Murat Sümer, 1970'li yılların geleceği en parlak genç oyuncularından biriydi... Onu İstanbul Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde öğrenciyken, Vakko'nun kurucusu Vitali Hakko kefetmişti. Bir süre mankenlik yaptı; sonra da fotoroman yıldızlığı... İşte Sümer'in Yeşilçam'dan oradan da Almanya'da bahçıvanlığa uzanan öyküsü.. O dönem çok gözde olan fotoromanlarda oydıktan sonra Yeşilçam'a geçti Sümer... Önce küçük rollerde göründü. Genellikle o dönemde gözde olan avantür filmlerde rol aldı. Ama görünüşü yüzünden hep temiz aile çocuklarını canlandırdı. Hülya Koçyiğit, Ayhan Işık, Kartal Tibet, Tanju Gürsu, Tanju Korel ve Erol Taş gibi efsane isimlerle birlikte kamera karşısına geçti. Siyah Eldivenli Adam'da Kartal Tibet'in kız kardeşinin nişanlısı rolünü üstlendi. İlk büyük rolü Tanju Gürsu ile kamera karşısına geçtiği Tek Kollu Bayram'da oldu. 1974'de Erol Taş'la birlikte Grizu adlı sosyal içerikli kısa metraj bir filmde oynadı. Bu filmle Cannes Film Festivali'ne katıldı. 1978 yılında Murat Sümer'in hayatını değiştirecek gelişme meydana geldi. Sevgilisinin peşinden Almanya'ya gitti. Önce bir süre Münih'te kaldı sonra da Hamburg'a geçti. Ve bir daha Türkiye'ye dönmedi. Murat Sümer, şimdi 65 yaşında ve iki kızı var... Hayatını kentte bahçıvanlık yaparak kazanıyor... "Yaptığım işten hiç gocunmuyorum" diyor Murat Sümer ve öyküsünü şöyle özetliyor: "Maceracı bir ruhum vardı. Birkaç haftalığına gezmeye geldiğim Almanya'da kök saldım. Şimdi bahçıvanlık yaparak kendimin ve üniversiteye giden kızlarımın geçimini sağlıyorum. Bundan gocunmuyorum. Çalışmak ayıp değil. Ama açıkçası tekrar bir filmde oynamayı çok isterdim. Film dünyasına bir bulaşan bir daha kurtulamaz." HİÇ DOSTU KALMADI 1953 Söke doğumlu Mesut Engin, 1973’de Ses Dergisi’nin düzenlediği Artist Yarışması’nda ‘Kral’ seçildi; ardından da fotomodellik, mankenlik, oyunculuk yaptı. Kadir İnanır, Zeynep Değirmencioğlu, Ayhan Işık, Perihan Savaş gibi sanatçılarla kamera karşısına geçti, çok sayıda filmde rol aldı. 1976’da geçirdiği bir trafik kazası, onun hayatını altüst etti. Sağ el bileğinin sinirleri kesilen genç aktör, hayata küstü ve alkole başladı. Aktör Mehmet Esen'in desteğiyle Darülaceze'ye yatırıldı. Ama hayatı yine düzelmedi. Mesut Engin, geçtiğimiz hafta henüz 58 yaşındayken son nefesini verdi. Engin'i son yolculuğuna uğurlamaya hiçbir sanatçı arkadaşı gitmedi. Sadece ailesi ve en yakınları vardı. BİR DÖNEMİN EFSANE DANSÖZÜYDÜ, CENAZESİ BİLE SAHİPSİZ KALDI Onun öyküsünü bir film olsa belki de milyonlarca kişiyi salonlara çeker ve gözyaşlarına boğardı. Küçücük yaşında keşfedilip sinemaya adım attı, adını tarihe "efsane dansöz" olarak yazdırdı. Yaşlı kadın bir yakınının arabasında geçirdiği trafik kazasında yaşamını yitirmişti. Cenazesini buz gibi morga getirdiler. Kimlik tespiti için günlerce bekletildi. Ama ne arayan oldu yaşlı kadını ne soran... Ta ki bir genç gelip onu tanıyana kadar. İşte o zaman yaptığı "ateş dansı" ile bir dönem sahnelerde ve Yeşilçam'da fırtına gibi esen Özcan Tekgül'ün trajedisi gün ışığına çıktı. Henüz 14 yaşındayken annesiyle gittiği film setinde keşfedilmişti Özcan Tekgül. Türkiye'nin önemli pavyonlarında sahneye çıktı. Bununla da kalmadı Ortadoğu ülkelerinde dans etti. 1954 tarihli Çalsın Kızlar, Oynasın Kızlar ile ilk oyunculuk deneyimini yaşadı. Döneminin magazin basınının peşinde koştuğu ünlülerden biriydi Tekgül. Güzelliğini sergileyen fotoğrafları ile erkeklerin başını döndürdü.1980 yılında Kültür Bakanlığı tarafından kendisine Onur Belgesi verilmesi,tartışmalara yol açtı. Sonra devir değişti. Tekgül yavaşça köşesine çekildi. Artık onu ne arayan vardı ne soran. Hiç evlenmemiş, yuva kurmamıştı. Bu yüzden babasından kalan maaş ile geçinmeye çalıştı. Hatta baba yadigarı evi satıp kıt kanaat yaşamaya başladı. Ondan geriye Yaşlı Gözler, Garipler Adası, Basmacı Güzeli, Kadifeden Kesesi, Hicran Yarası, Çadır Gülü'nün de bulunduğu çok sayıda film kaldı. Bir de trajik bir yaşam öyküsü. Tekgül'ün ölümünden sonra onun adına sevindirici olan haber ise aktör Halil Ergün'den geldi. "Zamanında büyük bir hayranlıkla izlemiştim" dediği Tekgül'ün mezarını yaptırma sözü verdi Ergün. BİR YILDIZIN TRAJİK ÖYKÜSÜ Bir zamanlar, milyonlarca Türk kadınının görüntüsünü taklit etmeye çalıştığı bir yıldızdı Belgin Doruk. İncecik topuklu ayakkabıları, kabarık etekleri, kabarık siyah saçları ve çekik gözleriyle bugün belli bir yaşın üzerinde olan kuşağın idolüydü. O siyah- beyaz Yeşilçam'ın 'küçük hanımefendisi'ydi... 1936 Ankara doğumlu olan Belgin Doruk, 1952'de henüz bir ortaokul öğrencisiyken Yıldız Dergisi ve İstanbul Film'in açtığı yarışmayı kazanarak sinemaya adık attı. Aynı yarışmayı Doruk'un uzun yıllar rol arkadaşlığı yaptığı Ayhan Işık ve Mahir Özerdem de kazanmıştı. Zeki Müren'le Son Beste, Kırık Plak, Hep O Şarkı, Bahçevan, İstanbul Kaldırımları, Hayat Bazen Tatlıdır'ın da aralarında bulunduğu bir çok filmde rol aldı. Ayhan Işık ile iyi bir ikili oluşturdu ve birlikte çevirdikleri 'Küçük Hanımefendi' serisi çok tutuldu. Melodramların ve duygusal güldürülerin değişmez oyuncusu oldu. 1970'te yapılan 2. Adana Film Festivali'nde 'Yuvanın Bekçileri' filmiyle En İyi Kadın Oyuncu ödülünü aldı. 1975'ten sonra sinemadan ayrılan sanatçı, 26 Mart 1995 yılında İstanbul'da hayata veda etti. Önce yönetmen Faruk Kenç ve yapımcı Özdemir Birsel ile evlilik yapan Doruk'un hayatı trajedilerle ve zorluklarla geçti. Kendisinden 30 yaş büyük bir adama, ilk eşi Faruk Kenç'e aşık olup evlendi Doruk. Atlar, köşkler, yatlar, katlar, binbir çeşit kostümler içinde yaşarken başka bir genç adama aşık oldu ve çöküşün başlangıcını yaşadı. kinci eşiyle oturduğu eve icra memurları geldi. Varını yoğunu alıp götürdüler. O da kızının evinden getirdiği eski koltuklarla idare etti. İkinci eşinde de aradığı mutluluğu bulamadı Belgin Doruk. Eşinin iş gereği sık sık seyahate çıkması yüzünden kendisini kopkoyu bir yalnızlığın içinde buldu. Doruk 1970'li yılların başında dönemin en ünlü gazinosu Çakıl'da sahneye çıkmaya da hazırlanmış. Ama söyleyeceği şarkının sözlerini unutunca bu hayali de suya düşmüş. Doruk inişli çıkışlı hayatı boyunca bir çok zorluğa göğüs germek zorunda kaldı. Yaşadığı güçlüklerin etkisiyle aldığı fazla kilolardan kurtulmak için anfetaminli ilaçlar kullandı. Ama bu ilaçlar sinir sistemini alt üst etti. Daha fazla kilo almaya başladı. Sonradan "dostum oldu" dediği yalnızlığı fazla uzun sürmedi Doruk'un. 26 Mart 1995'te hayata gözlerini yumdu. Geride eski İstanbul'un Arnavut kaldırımı sokaklarındaki topuk sesleri ve çoğu siyah- beyaz filmleri kaldı. HAYATA VEDA EDERKEN DE 'YARDIMCI OYUNCU' GİBİYDİ Onun öyküsü de bir Yeşilçam melodramı olabilecek türdendi. Sessiz sedasız yaşadı, bir çok filmde yardımcı roller için kamera karşısına geçti... Hiçbir zaman spot ışıklarının üzerine çevrildiği bir yıldız olmadı.. Kariyerini istikrarlı ama sakin bir biçimde sürdürdü. Sonunda da tıpkı yaşadığı gibi sessiz sedasız bu dünyaya veda etti... Ölümü ise gazetelerde tek sütuna bir kaç satırlık haber oldu... İşte Yeşilçam'ın 41 yıllık emektarı Hülya Tuğlu'nun öyküsü... Türk sinemasının efsane filmlerinden Selvi Boylum Al Yazmalım'da canlandırdığı Dilek rolüyle hafızalara kazınan Hülya Tuğlu bir süre önce yaşama veda etti. 64 yaşındaydı Tuğlu... 1969 yılında Üç Namus Bekçisi adlı filmle sinemaya adım atmıştı. Dile kolay tam 41 yıldır Yeşilçam'ın içindeydi... Belki Yeşilçam'ın en parlak yıldızlarından biri olmamıştı. Ama sarı saçları, mavi gözleri ve elbette yeteneğiyle bir dönemin aranılan yardımcı oyuncularından biriydi. Kimi zaman sinema filmleri için kamera karşısına geçüi, kimi zaman TV dizileri için. Küçük Sevgilim, Sinderella Külkedisi, Ekmekçi Kadın gibi filmlerde rol aldı Tuğlu.. 2004'te Melekler Adası, 2006'da Kaybolan Yıllar, 2007'de de Vazgeç Gönlüm adlı TV dizileriyle ekrana geldi. Kısa bir süre önce de son nefesini verdi Hülya Tuğlu. Türk sinemasının sessiz kahramanlarından biriydi, bu dünyadan göç edişi de tıpkı meslek yaşamındaki gibi sessiz sedasız oldu.. Hülya Tuğlu, Feriköy Mezarlığı'nda son yolculuğuna uğurlandı.. CENAZESİNİ 10 KİŞİ KALDIRDI 15 Mayıs 1944'te Mersin'de dünyaya gelen Birol Işın'ın filmlere konu olacak bir yaşam öyküsü var. Küçük yaşta ailesini yitirince akrabalarının yanında kalan Işın sinemayla Adana'ya çekim için giden bir film ekibi sayesinde tanıştı. Gördüklerinen etkilenince film yıldızı olmak için 1958 yılında İstanbul'a geldi. Hem de yaya olarak. Henüz 15 yaşında olan Işın, soluğu Beyoğlu'nda bir otelde aldı. İstanbul'a gelişinin hemen ertesi gün bir film şirketinin kapısında bekleyip sete giden bir minibüse gizlice bindi. Bu deneyim onun sinemanın büyüsüne iyice kapılmasına yol açtı. 1968 yılında Türkiye'de ilk yerli fotoromanı yayınlayan Birol Işın, Elziliş ve Diriliş gibi filmleri yönetti. Işın'ın trajedisi aslında yıllar önce başladı. Oğlu Finlandiya'ya kızı da Almanya'ya yerleşen Işın eşinden de ayrılınca bunalıma girdi. Ekonomik durumu da kötüye giden Işın 2005 kışında sokakta donmak üzereyken bulundu. Ona Kayışdağı Darülaceze Müdürlüğü'nün sahip çıktı.2007'de Yaşam Evleri projesi kapsamında Beyoğlu Sururi Mahallesi'ndeki bir apartmanın giriş katındaki evine yerleştirildi. Kızı arayıp bulamayınca polise haber verdi ve cesedi bulundu. YEŞİLÇAM YILDIZLARINA SESİNİ VERMİŞTİ Tıpkı Belkıs Özener gibi, Yeşilçam’da birçok filme sesini veren ses sanatçısı Sevim Şengül, 1938’de İstanbul’da doğdu. Özellikle 60’lı yıllarda İstanbul sahnelerinde fırtına gibi esti. Türk müziği ve fantezi türü şarkılarla çok sevildi. ‘Bar Kızı’, ‘Bana Derler Fosforlu’, ‘Veda Busesi’ gibi filmlerde Türkan Şoray’ın okuduğu şarkılara sesini verdi. Ama yoksulluk uçurumuna düşen ünlüler gibi, önce işini, sonra sağlığını yitirdi. Son günlerini hayranlarından birinin evine sığınarak geçirdi. En son Bursa Devlet Hastanesi morgunda yapayalnız kaldı. 1999’un ağustos ayında birkaç yakını tarafından toprağa verildi. TÜRK SİNEMASININ İLK STARIYDI Hayatı fırtınalarla geçen, figüranlıktan zirveye ulaşan Cahide Sonku, bastığı yerlere halı serilen, ayakkabısından şampanya içilen sinemamızın ilk starıydı. Sonku, tiyatro ve sinema dünyamızın en güzel ama en kötü kaderli yıldızı oldu. Bir dönem öyle büyük bir şatafat içinde yaşadı öyle büyük bir servetin sahibi oldu ki... Cahide Sonku'nun evinin temeli atılırken elmaslar savurduğu bugün bile bir efsane gibi anlatılır... Parasının kıymetini bilmedi, har vurup harman savurdu. Ve buna alkol tutkusu da eklenince sonunda sokaklarda kalacak kadar göz yaşartan bir yoksulluğun pençesine düştü. Cahide, 18 Mart 1981’de, bugün Pera Palas’ın karşısında olan ve yıllar sonra onun anısına açılan ‘Cahide’s Restoran’ın bulunduğu yerde kör kütük sarhoş hayata veda etti. Öldüğünde 65 yaşındaydı. BUNALIMA DAYANAMADI İNTİHAR ETTİ 1950’lerde ve 60’ların başında Türk sinemasında fırtına gibi esen komedyen karakter oyuncusu Suphi Kaner, çeşitli sorunlarla iç içe yaşarken, aşırı duyarlı kişiliği nedeniyle alkole bağımlı oldu. Alkol yüzünden dönemin Prodüktör Cemiyeti ortak karar alarak ona kimsenin iş vermemesini sağladı. Düştüğü yoksulluk ve bunalım çukurunda daha fazla duramadı ve 1963 Ağustos’unda intihar ederek hayata veda etti. Öldüğünde cebinde 15 lirası vardı. Daktilo makinesi de 50 liraya rehindeydi. SONU SOYADI GİBİ HAZİN OLDU 1925’de Diyarbakır’da doğan Sami Hazinses, ilkokuldan sonra çalışmak için İstanbul’a geldi. 1953’de Mahir Canova’nın yönettiği ‘Kara Davut’ filmindeki rolle sinemaya başladı. Sonraki yıllarda çevirdiği filmlerle rolleri büyüyen Hazinses, Türk sinemasının unutulmaz komedi sanatçıları arasına girmeyi başardı. Hazinses, oyunculuğunun yanı sıra güfte ve beste çalışmaları da yaptı. Son yıllarında sefaletin kucağında olan sanatçı, Göztepe Semiha Şakir Huzurevi’ndeydi. 2002’nin ağustos ayında hayata gözlerini yalnızlık içinde yumdu. SON YILLARI YOKSULLUK İÇİNDE GEÇTİ Tiyatro ve sinema oyuncusu, yönetmen Yıldırım Önal, 11 Ekim 1982’de İzmir’de beyin kanamasından ölürken yoksulluğun pençesindeydi. 1931’de İzmir’de doğan, Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nü bitirdikten sonra uzun yıllar Devlet Tiyatroları’nda çalışan Önal, bir dönem televizyon dizilerinde oynadı. ‘Karanlığı Gören Gözler’, ‘Güneşi Görüyorum’ ve ‘Fotoğraftakiler’ adlı televizyon çalışmaları yankılar yarattı. Ne var ki, gece hayatı ve alkol yüzünden ekonomik durumu bozuldu ve son yılları yoksulluk içinde geçti. HAYATININ SON DÖNEMİNİ ZORLUKLAR İÇİNDE GEÇİRDİ İlkokulu bitirdikten sonra kunduracılık, dökümcülük, kuyumculuk gibi değişik işlerde çalıştı. Sinemaya 1953 yılında Köyün Çocuğu adlı filmle adım atan Hamzaoğlu, ilk başrolünü 1961 yılında oynadı. 1969 Adana Altın Koza Film Festivali, 1970 Antalya Altın Portakal Film Festivali, 1991 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülünü kazandı. 1999 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde Yaşam Boyu Onur Ödülü'nün sahibi oldu. 1999'da Marmara Bölgesi'ni yerle bir eden depremde evini kaybetti. 2000 yılındaki ölümünden önce TV ekranlarında göründüğünde eski halinden eser yoktu. Hastalık yüzünden zayıflayıp tanınmaz hale gelmişti. Yeşilçam'da kendisi gibi karakter oyuncusu olan pek çok meslektaşının kaderini paylaşıp yapayalnız ve yardıma muhtaç bir şekilde hayata veda etti. NİŞANLISININ KURBANI OLDU 1944 Kıbrıs Lefkoşa doğumlu olan Feri Cansel kariyerinin en parlak dönemini 1974 ile 78 arasında yaşadı. Türkiye'ye geldikten sonra, daha kolay iş bulabilmek için bir apartman görevlisi ile bir formalite evliliği yaptı. 1960'lı 1960'lı yıllar ve 1970'li yıllarda günün koşullarına uygun piyasa filmlerinde rol aldıktan sonra, ismini 1970'lerde erotik filmlerle duyurdu. Erkeksi tavırları, küfrün eksik olmadığı konuşma tarzı ile "Kasımpaşalı Emmanuelle" olarak lanse edildi. Cansel, 2 Eylül 1983 günü nişanlısı tarafından öldürüldü. TATLI HAYAT ÇOK KISA SÜRDÜ Bu tür hayatlar sadece Türkiye'de yaşanmıyor. Geçen hafta gazetelere yansıyan trajik öykünün kahramanlarından biri de bir döneme damgasını vuran ünlü bir yıldızdı. İsveç asıllı film yıldızı Anita Ekberg, sinemanın efsane yönetmeni Federico Fellini'nin Tatlı Hayat (La Dolce Vita) adlı filmiyle unutulmazlar arasına girmişti. Ülkesinden ayrılıp İtalya'ya yerleşen Ekberg, bu filmden sonra şöhretin doruğuna çıkmış ve 'sarışın bomba' olarak adını sinema tarihine yazdırmıştı. Ancak ilerleyen yıllarda EKberg'in hayatı ters yönde değişmeye başladı. Bugün 80 yaşında olan yıldız iki yıldır huzur evinde yaşıyor. 2000'da solunum yetmezliği nedeniyle hastaneye kaldırılan Ekberg, taburcu olduktan sonra sokakta kalmıştı. Şimdi dostları, onun için fakirlik maaşı başvurusunda bulundu. kaynak: hurriyet

Internet Haber Mobil Uygulama

Onların hayatları Türk filmi gibi