Çukurca'da şehit olan Piyade Çavuş Yunus Yılmaz'ın cenazesi.
Yer Ankara Kocatepe camii...
Uzun zamandır ilk kez üç lideri "aynı safta"
gördük.
Tayyip Erdoğan, Kemal Kılıçdaroğlu ve Devlet Bahçeli.
Yanlarında Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve Meclis Başkanı Cemil Çiçek
de vardı.
Şehit Çavuş'un cenaze namazını bir arada kıldılar.
Acıyı paylaştılar.
Aslında devletin zirvesindeki bütün bu isimler aynı saftalar.
Tayyip Erdoğan'ın PKK terörünü bitirmek istemediği
söylenebilir mi?
Kemal Kılıçdaroğlu'nun Türkiye'nin terör belasından
kurtulması için her şeyi yapmaya hazır olduğundan kuşku duyacak
kimse olabilir mi?
Devlet Bahçeli PKK'sız bir Türkiye hayali kurmuyor mudur
sizce?
Abdullah Gül, Cemil Çiçek ve diğer siyasetçiler için durum farklı
mı?
Cevabı ben vereyim, farklı değil, hedef hepsi için aynı...
Ama ortada 24 şehit varken bile ağzına açan karşısındakini
suçluyor.
Terörün yarattığı acıyı paylaşmak için aynı safta buluşan
isimler, o acıyı ortadan kaldırmak için bir araya
gelemiyorlar.
Eğer bugün Çankaya köşkünde liderler zirvesi toplanmayacaksa ne
zaman toplanacak?
Eğer bugün Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün çağrısına liderler olumlu
yanıt vermeyecekse ne zaman verecek?
Eğer bugün liderler politikayı toplum için, toplumun mutluluğu,
geleceği için yaptıklarını hatırlamayacaklarsa ne zaman
hatırlayacaklar?
Eğer bugün egolar, siyasi kaygılar bir kenara konulmayacaksa ne
zaman konulacak.
Hazır başbakan toplumsal bir seferberliğin işaretini vermişken,
Türkiye'yi yöneten, yönetmeye talip olan isimler aynı hedefe
kilitlendiklerini göstermeli.
Hazır hükümet, sivil toplum kuruluşlarını, aydınları, medyayı
teröre karşı tek yürek olmaya çağırmışken, meclisteki liderleri de
bu seferberliğe dahil edilmeli.
Ve oturup konuşmalılar.
Türkiye'nin canını yakan, enerjisini tüketen, psikolojisini
bozan, değerlerini alıp götüren bu soruna çözüm için ortak bir yol
bulmalılar.
Çözüm hemen gelmese de, terörle mücadele siyasi çekişme alanı
dışına çıkarılır, verilecek mesajların gücü katlanır.
Bu da bir ilk olur.
İyi de olur.