Barlas-Muhtar ikilisine Uluç da katıldı

Reha Muhtar, yazısında Uluç'u kıvrak bir zekayla eleştirdi.

"İnsanın fikri neyse zikri de odur..." demişler...
Bizim Hıncal Abi'nin durumu da böyle...
Köşesinden bana seslenmiş, "Mehmet Barlas'ın sana star, kendisine mehtap demesinden mutlu olmuşsun... Oysa mehtap çıkınca yıldızlar görünmez olur..."
Tevekkeli değil...
Bizim Hıncal Abi, kendini bu yıldız ve mehtap durumlarına iyice kaptırmış...

Bu SABAH gazetesinin yazarları daha önce de söyledim biraz Hababam Sınıfı'nı andırıyor...
Biraraya geldik mi gırgır, şamata, gırla gidiyor... Herkes bir tarafından birbirine çakı çakıveriyor...
Kahkahalar havalarda patlıyor...
Hıncal Abi'nin laflarından sonra, onun durumunu çözdüm...
Anlaşılan üstat bizi mehtap, kendini yıldız yerine koyuyor...
Mehtap çıktığında, yani gazetenin diğer yazarları arz-ı endam ettiğimizde, yıldız mertebesindeki Hıncal Abi ortadan kayboluveriyor...
Ara ki bulasın...

Bizim Ergun (ki kendisi Genel Yayın Yönetmeni olur), durur durur, aramızdaki sosyal kaynaşmayı artırmak için geceler ve geziler düzenler...
Gece veya gezi düzenleyemezse, hep beraber katılınmak zorunda olunan bir davetten çıkışta, ani eğlenceler organize eder...
Bu gazeteci yazar taifesi, nerde akşam orda sabah durumlarına teşni olduğundan, biten bir davetin sonunda, bermutad Ergun'u kollarlar...
Gözlerini melul melul Ergun'a dikerek, "hadi bir yerlere gidelim" lafını beklerler...
Bu Ergun değişik bir yönetici...
Gazetecinin zırt pırt bu gecelerle moralini yükseltmenin, gazeteye faydası olacağını umuyor!!!...
Bir gün kendisine karanlık bir köşede fısıldayacağım, "Bu gazeteci taifesinin moralini ne kadar yüksek tutarsan, o kadar dünyayı yönettiğini zanneder... Bunlar zaten egoları şişirile şişirile obez ego haline gelmişler... Daha fazla şişirme bu şişko egoları..." Fısıldamasına fısıldayacağım da ben gammazlamış olmayayım diye susuyorum...
1.92 Barlas, 1.90 Emre, delici bakışlı "bela geliyorum demez" dedirten Semerci Yavuz ile Yazı İşleri'nin en üst düzey melekleri, Şule, Balçiçek ve Şengül triosu esas gammazlayacaklarım...
Bir de Salih isimli bir karikatürist var... Ama zaman zaman Amerika zaman zaman Türkiye'de olduğundan, unisex gibi çifte vatandaş durumlarında kendisi...
Akordeon Savaş da, bu motivasyon gecelerine solist ayaklarıyla yanaşanlardan...

Neyse...
Ergun'un, Hıncal Abi'nin deyimiyle mehtap taifesi için düzenlediği gecelerde, Hıncal Abi mümkün değil görünmüyor...
Hani itirafta bulundu ya...
"Mehtabın çıktığı yerde yıldızlar görünmez olur..." hesap o hesap...
Biz Heybeli'de her gece mehtaba çıkarken, Hıncal Abi, ya Londra'da, ya Moskova'da, hiçbiryerde olmazsa da mutlaka, Ertekin'de...

Şimdi Hıncal Abi, aklı sıra köşesinden beni 1.92 Mehmet'e karşı gaza getirecek...
"Reha'ya Memo kazığı" diye başlık ta atmış ki, iyice havaya gireyim,
"Sen misin bana yıldız diye küfür eden" deyip 1.92 Mehmet'e girişeyim...
Yemezler abiler...
Ben, mehtapta çok mutluyum...
Ve her mehtapta kaybolan yıldız Hıncal Uluç'a sesleniyorum...
Yok olma her mehtap çıktığında gecelerde...
Unutma mehtabı yaratan ay da bir yıldızdır...

YAZI:Reha MUHTAR
SABAH