Sert kayaları oyarak tünel açma, genellikle makinelerle delik delerek ve patlayıcı maddeler kullanılarak gerçekleştirilir. önceki haber sonraki haber Sert kayanın yüzeyi önce hava basınçlı kompresörlerle delinir. Matkap uçları tuğgsten-karbid’ten yapılmış deliciler, sert kayalarda dört beş dakika içinde 2 ya da 3 m derinliğinde delikler açabilmektedir. Daha sonra kayanın yüzeyinde belirli bir biçimde açılan bu deliklere dinamit konularak patlatılır. Ortaya ya küreme araçlarıyla vagonetlere yüklenerek dışarıya alınır. Kumlu, killi ve kireçli yumuşak araziler otomatik makinelerle kazılır. Bu makinelerin en büyüğü 1983’de Pakistan’da Mangla barajının yapımında kullanılmış ve burada 480 m uzunluğundaki kireçli arazide beş tane 9 m.lik tünel açılmıştır. Bu tür makinelerin, hidrolik kesici başları yavaş yavaş dönerek araziyi oyar. Ortaya çıkan toprak, mekanik küreyicicilerle konveyörlere yüklenip dışarı atılır. Kazıya devam edilirken bir yandan da prefabrike beton kalıplarla tünelin duvarları, yine makineler aracılığıyla kaplanır. Derin olmayan tünellerden bazen “kesip üstünü kapatma” yöntemi uygulanır. Önce derin bir çukur kazılır ve tünelin dibine beton kalıplar yerleştirildikten sonra üzeri kazılan toprakla örtülür. Sualtı tünel kazımında, kazı alanında basıncı artırılması, iç basıncın su basıncından yüksek tutulması gerekebilir. Tünül, beton kalıplarla kaplandıktan sonra, su geçirmez sıvı çimento püskürtülerek kaplanır. Su altı tünellerinde, çakıllı kumu su geçirmez hale getirilmekte uygulanan başka bir yöntem de tünelin her iki ucundan sarkıtılan tüpler aracılığıyla içeriye likit nitrojen sıkmaktır. Böylece kıllı kum arasında işlemiş olan su donar ve tünel su basma korkusu olmaksızın kazılabilir.