Günler nasıl geçiyor fark edemiyoruz. Öyle ya da böyle geçiyor.
Ki zamanı durdurmak mümkün değil zaten. Ancak; zamanı durdurmayı
isteyecek kadar huzurlu ve mutlu olmak mümkün olabilir.
İşte böyle anlar; şu kısa ömrümüzün mihenk taşları gibi olan
anlarıdır.
Ve o kadar azlar ki…
O kadar özeller ki…
Yaşam mücadelesi, hayatımızın bize yaşattığı sorumluluklar, hep
kısır döngülere sıkışıp kalmalar; bizi zamandan hızlı kendimizden
alıp götürüyor.
Şanslıysak; keyifli, huzurlu ve mutlu oluyoruz. Şanslılar o
kadar azlar ki…
Çünkü genelde birinden biri nedense olmuyor.
Olmayınca da; ya biz bize yabancı oluyoruz, ya da korkuyoruz
geçmişle yüzleşmekten.
Geçmişi geçmişte bırakmaktan…
Oysa geçmiş zaten…
Huzur ve mutluluğu bize yaşatan, bunları bize
hissettiren insanlar; o kadar azlar ki…
Elbet yüzümüzü güldürenler, keyfimizi yerine getirenler var.
Ama bunu sürekli yapanlar, şu kısa yaşam yolculuğunda ağız
tadıyla bize huzur ve mutluluğu sürekli hissettirenler; o
kadar azlar ki…
İşte onlar almadan verenlerdir.
İşte onlar sevgi verenlerdir.
Aşkı yaşatanlardır…
Ve biz onları kaybetmek için o kadar çokuz
ki.
İçimiz; kaybetmeye o kadar yakışıyor ki…
Oysa kaybetmemek inanın çok daha kolay.
Bir de kazanıp da kaybedenler var. Bahanelere sığınıp; kıymet
bilmeyenler.
İşte onlara diyecek laf o kadar az ki…
Ya da o kadar çok ki…
Onlar da hem az, hem de çoka o kadar layıklar ki, yakışıyorlar
ki…
Bile bile kaybederek; kendilerine söylenenleri o kadar çok hak
ediyorlar ki…
Oysa hızla tükenen ömürde; insanın tek istediği ya da gerçekten
tek ihtiyacı mutlu olmaktır.
Mutlu olmak için illa bir şeye dayanmak zorunluluğundan
kurtulamayanlar için mutluluğu kaybetmek; o kadar lüks ki, o kadar
cömertlik ki.
İşte bu yüzden onlar; mutluluğu harcama cömertliğine
sahipler.
Ve ne yazık ki farkında değiller.
O yüzden geriye idare etmek kalıyor.
İdare etmek…
Zamanı, geçmişi ve en kötüsü de geleceği idare
etmek.
Belki de idare etmek için yeni aşklar, yeni tenler, yeni umutlar
aramak.
Belki bulmak ama çoğu zaman hüsran…
Ki bulsanız bile olmaz, kaybettiğiniz gibi olmaz.
Asla olmaz.
Gelen gideni hep aratır çünkü.
Çünkü bulduğunuz; idare etmek için bulduğunuzdur.
Ve siz idare edersiniz.
Yaşamayı idare edersiniz.
Yazık edersiniz.
Yazımı beğendiyseniz sayfamı da beğenmeniz için Facebook kişisel
sayfam
Diğer yazılarım için;
İletişim için;