Regaip Kandili duası ve Regaip gecesi namazı

ve bu bilgi bizlere bir şekilde ulaşırdı. Ayrıca bu gece Allah tarafından bildirilmeye layık görülseydi her halde bu geceye kadrin gecesi kadar olmasa da bir kıymet verecekti. Örneğin sahabeler, tabiin ve tebe-i tabiin bu geceyi ihya etmek için birbirleriyle yarışacaklardı. Halbuki sahih kaynaklara bakacak olursak hiçbirinde peygamberimizin ana rahmine düştüğü gün BİLDİRİLMEMİŞTİR ve hiçbir sahabe, tabiin ve tebe-i tabiin böyle bir geceyi ihya etmemiştir. Dolayısıyla Allah böyle bir geceyi bildirmeyi gereli GÖRMEMİŞTİR. Sonuç olarak bid'at ehlinin uydurmasyon tahmininden ibaret bir gece ile karşı karşıyayız; Dolayısıyla böyle bir gecenin sahih kaynaklarda ve bilimsel açıdan hiçbir geçerliliği yoktur.

#RegaibBidatı #İslamaBidatSokmayın Sözde regaib gecesi peygamberimizin ana rahmine düştüğü yani sperm tarafından döllenen yumurtanın zigot haline gelerek rahme yapıştığı ya da peygamberimizin ruhunun ana rahminde cenine yerleştiği iddia edilen bir gündür ki bu günün tespiti her iki durum için de o tarihlerde imkânsızdı. Biraz bunu açarsak: Zigot oluşumu ve anne rahmine yapışması o dönemde bilinen bir şey değildi çünkü o dönemde gelişmiş ultrasonlar ve biyoloji ilmi yoktu; dolayısıyla embriyonun ne kadar olduğunu tespit etmek mümkün değildi. O dönemde bebeğin ne kadarlık olduğu ancak doğumdan sonra yaklaşık olarak tahmin ediliyordu. Ruh olarak anne rahmindeki cenine yerleşme olayı günümüzde bile anlaşılamayan bir olgudur. Ruh cenine ne zaman yerleştiriliyor bilmiyoruz. Dolayısıyla bu gecenin bid'at olduğu çok açıktır. Şöyle bir durum da var ki Peygamberimizin anne rahmine düştüğü günü eğer Allah dileseydi ve gerekli görseydi peygamberimiz (sav)'e vahiyle bildirirdi

Bir Hadis ancak Mutasavvıflar tarfaından Bu Kadar Çarpıtılır... ' Şu beş gecede yapılan duâ geri çevrilmez. Regaib gecesi, Şabanın 15. gecesi, Cuma, Ramazan bayramı ve Kurban bayramı gecesi.) [İbn-i Asâkir] Hadisin aslı:::' Şu beş gecede yapılan duâ geri çevrilmez. Kadir gecesi, Arafe gecesi, Cuma, Ramazan bayramı ve Kurban bayramı gecesi.

“Bu hadisin ravileri meçhuldür. Ravilerle ilgili bütün kitaplarda onları aradım ama bulamadım.” İbnu’l-Cevzi El-Mevdua 2/125, 126 İbnu’l-Cevzi (Rahmetullahi Aleyh) sözüne şöyle devam etmiştir: Bu hadisi uyduran kimse bid’atında çok aşırı gitmiştir. Çünkü bu namazı kılan kimse, önce gündüz oruç tutacaktır. Belki de o günün gündüzü çok sıcaktır, oruçlu olunca da akşam namazına kadar haliyle yemek yeme imkânı bulamıyacaktır. Akşam namazından sonra, bu namaz için uzun tesbihat sebebiyle kıyamda ve secdede duracak gayet eziyet çekmiş olacaktır. Doğrusu ben, Ramazan ve teravih namazlarına nazaran insanların bunda, nasıl izdiham yaptıklarını gördüm ve kıskandım. Bilakis bu namaz halk indinde diğerinden daha büyük ve değerlidir. Çünkü bu namazda diğer beş vakit namaza gelmeyenler hazır bulunuyor. Ebu Şame El-Baisu Ala inkari’l-Bida’i ve’l-Havadisi 30, İbnu’l-Cevzi el-Mevdua 2/127 Hafız Ebu’l-Hitab (Rahmetullahi Aleyh) ise şunu söyler:

“Regaib namazını uydurmakla itham edilen kimse Ali bin Abdullah ibni Cahdami’dir. Bu hadisi meçhul olan raviler üzerine uydurmuştur. Bu raviler hiç bir kitabta mevcut değildir.” Ebu Şame El-Baisu Ala inkari’l-Bida’i ve’l-Havadisi 30 Hafız el-Iraki (Rahmetullahi Aleyh) şöyle dedi: “İmam Rezzin, bu hadisin uydurma olduğunu şöylemiştir.” Çukayn Es-Sünenü ve’l-Mubiede’at 140 İmam Tartuşi (Rahmetullahi Aleyh) şu sözünü ekler: “Receb ayındaki regaip namazı ise, Beytu’l-Makdis’de bizim bulunduğumuz yerde, hicri 480 senesinde ihdas edilmiştir. Bundan önce bu namazı ne gördük ne de duyduk.” Tatusi El-Havadisu ve’l-Bida’i 133

Bu geceyi İhya etmek maksadıyla Recep ayının ilk Cuma gecesi yani akşamla yatsı arası kılınan on iki rekâtlık namazın ve bu gecenin fazileti hakkında dayanılan rivayet şudur: Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Recep ayında orucun faziletini zikrettikten sonra, devamla: ‘O ayda bulunan ilk Cuma gecesinden gafil olmayın. Çünkü o, meleklerin regaib diye isimlendirdikleri bir gecedir. Kim Recep ayının ilk Perşembe gününü oruç tutar ve o günün, akşamla yatsı arası on iki rekât namaz kılarsa, Allah-u Teâlâ o kimsenin günahlarını bağışlar’ buyurdu.” Ebu Şame El-Baisu Ala inkari’l-Bida’i ve’l-Havadisi 39, 40 İbnu’l-Cevzi (Rahmetullahi Aleyh) bu hadis hakkında şunları söylemiştir: “Bu hadis Allah Rasulu (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in üzerine uydurmadır. Ali bin Abdullah ibni Cahdami bu rivayetiyle ilim ehli tarafından itham olunup yalancı sayılmıştır. Büyük âlim hafız Abdulvahab (Rahmetullahi Aleyh)’i şöyle derken işittim:

Vallahi, bilmiyorum, belki onların çoğu sizdendir.” Sonra (Abdullah) onlardan yüz çevirdi.(Amr b. Yahya’nın dedesi) Amr b. Selime, bundan sonra şöyle dedi: Bu halkalardaki (insanların) tamamını, en-Nehrevân olayında, haricîlerin yanında bize karşı vuruşurken gördük.” (Süneni Darimi, 210)

(Bunun üzerine Abdullah b. Mes’ûd) dedi ki; “artık kötülüklerinizi sayıp (hesab edin)! Ben, iyiliklerinizde n hiç bir şeyin zayi edilmeyeceğine kefilim. Yazıklar olsun size! Ey Ümmet-i Muhammed, ne çabuk helak oldunuz! Peygamberinizin -salallahu aleyhi ve sellem- şu sahabesi (içinizde hâlâ) bolca bulunmakta. İşte onun elbiseleri, (henüz) eskimemiş; kabları, (henüz) kırılmamış. Canım elinde olan (Allah’a) yemin olsun ki, sizler kesinlikle (ya) Muhammed’in dininden daha doğru yolda olan bir din üzerindesiniz (ki bu imkânsızdır.) veya bir sapıklık kapısı açmaktasınız.” Onlar; “Vallahi, Ebû Abdirrahman, biz, başka bir şey değil, sadece hayrı (elde etmeyi) istedik” dediler. (O da) şöyle karşılık verdi; “Hayrı (elde etmek) isteyen niceleri vardır ki onu hiç elde edemeyeceklerdi r. Resûllullah sallallahu aleyhi ve sellem bize haber vermişdi ki; Kur’an’ı okuyacak olan bir topluluğun (bu okuyuşları sadece dilde kalacak), onların köprücük kemiklerini ileriye geçmeyecek.

Her halkada (İdareci) bir adam, (halkadakilerin ) ellerinde de çakıl taşları var. (idareci): “Yüz defa Allahu ekber deyin” diyor, onlar da yüz defa Allahu Ekber diyorlar. Sonra, yüz defa Lâ İlahe İllallah, deyin diyor, onlar da yüz defa Lâ ilahe İllallah diyorlar. Yüz defa Sübhanallah deyin diyor, onlar da yüz defa Sübhanallah diyorlar.” (Abdullah b. Mes’ûd); “Peki onlara ne dedin?” dedi. “Senin görüşünü bekleyerek -veya “senin emrini bekleyerek” -onlara bir şey söylemedim.” dedi. Dedi ki; “onlara kötülüklerini sayıp (hesab etmelerini) emretseydin ve, (bununla) iyiliklerinden hiçbir şeyin zayi edilmeyeceğine dair onlara güvence verseydin ya!” dedi. Sonra gitti, biz de onunla beraber gittik Nihayet o, bu halkalardan birine geldi, başlarında durdu ve şöyle dedi: “Bu, yaptığınızı gördüğüm nedir?” Dediler ki; “Ebû Abdirrahman! (Bunlar) çakıl taşları. Onlarla Allahu Ekber, Lâ ilahe İllallah ve Sübhanallah deyişleri sayıyoruz.” (Bunun üzerine Abdullah b. Mes’ûd) dedi ki;

“Bize el-Hakem İbnu’l-Mübârek haber verip (dedi ki) bize Amr b. Yahya haber verip dedi ki; babamı, babasından (naklen) şöyle rivayet ederken duydum: (Babam) dedi ki sabah namazından Önce Abdullah b. Mes’ûd’un kapısının önünde otururduk. Çıktığında, onunla beraber mescide giderdik. Neyse (bir gün) Ebû Musa el-Eş’arî yanımıza geldi ve; “Ebû Abdirrahman (yani Abdullah b. Mesûd) şimdiye kadar yanınıza çıktı mı?” dedi. “Hayır” dedik. O da bizimle beraber oturdu. Nihayet (Abdullah) çıktı. Çıkınca toptan ona ayağa kalktık. Sonra Ebû Musa ona şöyle dedi: “Ebû Abdirrahman! Biraz önce mescidde yadırgadığım bir durum gördüm. Ama yine de, Allah’a şükür, hayırdan başka bir şey görmüş değilim. (Abdullah) “Nedir o?” diye sordu. O da; “Yaşarsan birazdan göreceksin” dedi (ve) şöyle devam etti: “Mescidde halkalar halinde, oturmuş, namazı bekleyen bir topluluk gördüm.