Peygamber Efendimiz'in ümmeti için endişelendiği durumlar
Allah Rasûlü Efendimiz mü'minlere nefislerinden daha yakın olduğu için, ümmetini onlardan daha çok düşünmüştür.
Allah Rasûlü Efendimiz mü'minlere nefislerinden daha yakın olduğu için, ümmetini onlardan daha çok düşünmüştür. Hayatını onların felâhı ve selâmeti için vakfetmiş, dualarını hep onlara yapmış, şefaatini yine onlara ayırmıştır. Kendisinden sonra ümmetinin karşılaşacağı büyük tehlikeler için endişelenmiş ve zaman zaman bunları beyan ederek ümmetini îkâz etmiştir. Bunların bir kısmı şunlardır:
1. Şöhret ve Menfaat Peşinde Koşan Âlimler
Rasûlullah Efendimiz şöyle buyururlar:
"Ümmetim hakkında en çok korktuğum şey, dili âlim olan münâflktir." (Ahmed bin Hanbel, Müsned, 1,22)
Bunlar ilimleri bilen, akıcı ve tesirli bir lisâna sahip olan fakat kalbi câhil olup ilmiyle amel etmeyen âlimlerdir. îtikâdı da bozuk olan bu insanlar, dilbazlıklarıyla pekçok kişiyi aldatırlar. Onlar, ilmi meslek edinmişlerdir. Onunla maddî ve mânevî menfaat elde etme peşindedirler.
Bunun için ihtilaflı meseleleri gündeme getirir, üzerinde icmâ ve ittifak edilmiş konulara saldırırlar ki dikkatleri üzerlerine çekerek şöhrete kavuşabilsinler. Pekçok insanın îtikâdı ve ibâdetiyle oynayarak dîne büyük zarar verirler. Onlara karşı uyanık olmak, sâlih âlimlerin sözüne îtibâr etmek lâzımdır. Nitekim Efendimiz şöyle buyururlar: