Bağzı yandaş ablalar!

Tesettürlü Türkçe öğretmeni "sonunda bu da oldu!" manşetleriyle gazetelere haber oldu.

İyi de oldu aslında.

İçimizdeki İrlandalılar bir bir döküldüler.

Bu haber candaş medyayı zıplattığı kadar yandaş medyanın içindeki bazı isimleri de zıplattı.

Hatta o kadar ki birisi kalkıp "Çuvaldızı da batırmak gerek. O başörtülü öğretmenin yerinde olsam siyah değil azıcık renkli giyinirdim. Hassas bir geçiş süreci çünkü" deme gafletinde bile bulundu.

Birilerinde sempati uyandırma sancısıyla durulan bu empati sığınağının altında sadece sınırları değil haddi de aştıklarının farkındalar mı acaba?

Sanmıyorum.

"Ben olsaydım" diyenlerden oldum olası haz etmedim hiç. Sen sensin kardeşim, ben de ben. Benim yerime düşünme, benim yerime konuşma, benim yerime karar alma, benim yerime hüküm sürme. Bırak da ben özgürlüğümü yaşayayım olur mu?

Hassas dönemmiş!
 

Azıcık renkli örtün, minnacık perçem göster az da yandan yırtmaçlı olsun. Ohhh... Nasıl güzel oldu mu?

Bu zamana kadar kırmızı başörtüsü taktı, mavi kıyafet giydi diye "size geçiş serbest" denilen başörtülü görmedik.

Bunu söyleyen zihniyet ne sanıyor acaba?

Mesela şöyle olacağını mı?

"Bu pembeler size çok yakışmış, tam da döneme uygun. Buyrun siz başörtünüzle öğretmenlik, doktorluk, avukatlık yapabilirsiniz. Hatta bu pembe o kadar açık ki sizi milletvekili yapalım" diyeceklerini mi?

Daha iki gün önce Zübeyde Kamalak'ın baktığı duruşma sırf başı örtülü diye ertelendi.

Hakim ısrarla onu bir avukat olarak görmek istemiyor. Tabi hassas bir dönemden geçiyoruz keşke o da siyahlar giymeseydi değil mi?

Ama bir saniye!

Zübeyde Kalamak zaten siyahlar giymemişti. Üstelik dün afişe edilen "tesettürlü Türkçe öğretmeni" gibi de örtünmüyordu.

Hay Allah!

Demek hiç çuvaldızı olmadıysa, ondandır herhalde.

Olayı örtünün/örtünmenin rengine kadar indirgeyebilen bu zihniyete ne anlatsan boş.

Hassas dönem nedir ya? Döneme göre tesettür mü olurmuş?

Ama şimdi onlar da haklı bir yerde. Döneme göre tesettür olmaz ama "tesettürlü" olur.

Tesettürü son moda tesettür dergilerinden takip edenler için çok görülmese gerek.

Rengarenk şallarıyla, renk uyumlu kombinlerle, "bugün bunu giydim yanına da şunu taktım hacılar" pozlarıyla sosyal medyanın deyim yerinde olmayacak ama yine de yazacağım "İslami Buse Terim"leri çok yaşasın e mi!

Hassas geçiş sürecini çok iyi idare ediyorlar.

Hatta o kadar ki çağın tesettür algısını modayla çitileyip, şallarla yumuşattıktan sonra Instagram'dan asıp, kurumaya bırakıyorlar.

Bu durumda bu arkadaşların devlet dairelerinde istedikleri gibi çalışabilmeleri gerekmiyor muydu? Oysa henüz kendilerini nargile kafelerden ötede göremiyoruz.

Neticede mesele "biçim, renk vs." meselesi değil.

Mesele bildiğin zihniyet meselesi yeğen.

Bu yeğenler bu zamana kadar bunu anlayamadıysa bundan sonra da anlamazlar zaten. Onlar da o dayılar olduktan sonra anlamalarına da gerek yok sanırım.

Ama işin ilginç yanı tesettürlü öğretmene akıl vermekten geri durmayan ve yandaşlık parsasıyla ekmek yiyen bu şahıslara verilen tepkilerdi.

Sudan çıkmış balık edasıyla "ula hani bunlar bizdendi" şaşkınlığının kodlarını taşıyan yorumlar niyeyse beni hiç şaşırtmadı.

Ne bekliyordunuz ki?

İki sırtınızı sıvazladı diye tepenize çıkarttıklarınızın bugün batırdığı çuvaldızlar canınızı yakar.

Doğaldır...